ရေးမြို့နယ်တွင် ပြည်သူ့စစ်အဖွဲ့ဝင် ၂ ဦး ပစ်ခတ်ရှင်းလင်းခံရ
35 minutes ago
Posts
Tuesday 29 November 2011
Sunday 27 November 2011
Karen people cautious, but hopeful KNU talks will lead to peace
November 27 | Ehna- Karen News
The Karen people are hopeful, yet cautious about the recent informal meeting between the Karen National Union and the Burmese government’s ceasefire talks.
The KNU which has been lock in a civil war with a series of military governments for the 62 years, last Saturday and Sunday held informal talks with Burma government representatives led by Railway Transport Minister, U Aung Min in Thailand.
KNU representatives led by General Mutu Say Poe (Deputy Head of KNU Emergence Peace Committee), Padoh Saw David Taw (Secretary of the KNU Emergence Peace Committee) and Padoh Saw Ah Toe met with government representatives led by Railway Transport Minister, U Aung Min.
Padoh Saw David Taw told Karen News.
“This is a talk for talk – meaning the meeting was only a informal talk with government representatives. He said U Aung Min agrees to hold formal talk with the KNU in Pa-an. The KNU did not reach any agreement, and has yet to decide if it will meet for further talks.”
The KNU meetings with the government generated widespread interest and hopes of a positive outcome for Karen people.
Saw Samual Moo, a schoolteacher, from Mawlichai village, on Thai-Burma border of Tak province, told Karen News,
“We want the KNU to hold peace talk. The people want peace.”
Saw Samual Moo from Taw Oo Hta village, fled his village more than four years ago taking refugee in Thailand.
Naw Ler, a Karen woman who left her home 14-years ago and is now a refugee in Bong Ti village, southern Thailand said.
“Nobody wants to stay forever in Thailand, we hope for peace. Aung San Suu Kyi is already negotiating with the government, but the KNU is still behind.”
As hopeful as they are for peace Karen people spoken to for this article said they are also cautious about the peace talks.
Saw Samual Moo explained.
“I want the [KNU] to hold serious peace talks. I want a peace that is stable, because we have had to flee from our homeland and hide for many years. I want to go back to my home. I don’t want peace that can be broken easily and we have to run again. We don’t know if the government peace offer is genuine or not. The KNU needs to be careful in their approach and negotiations. We want an outcome that benefits Karen people.”
Naw Ler said she did not want a ceasefire that is not followed through with genuine peace.
“We don’t want to see the situation collapse like the last ceasefire that was led by Gen Bo Mya but was not successful.”
Naw Paw, a Karen refugee living in Mae La refugee camp in Thailand said.
“I don’t trust the government, but if both sides are willing to talk it is a good start. We want our rights, education, security, a right to earn our living freely when we return to Burma. We don’t want to return and still face oppression and have to run away again within two or three years.”
Naw Paw left her village in Karen State 15-years ago.
“I want a meaningful dialogue. We’re fed up staying as refugees in a foreign country.”
According to Pado Saw David Taw, the government representatives outlined their positions at the recent meeting – cease hostilities, set up liaison offices, both sides informing each other when carrying arms and traveling through each other’s respective controlled areas.
According to the KNU’s Padoh Saw David Taw, the government indicated that they want to hold further talks in Pa-an to discuss political issues.
Padoh Saw David Taw said, that apart from talking about the ceasefire, the KNU also raise for discussion issues such as villagers livelihoods, rehabilitation, education, health, landmine issues, concerns about the Burma Army setting up camps near villages. U Aung Min said these issues could be discussed in further formal talks and only if both sides reach a ceasefire.
Padoh Saw David Taw said the KNU presented to U Aung Min that the KNU would like to include representatives from districts and brigades to hear and observe in the formal talks.
Minister U Aung Min, as well as meeting with the KNU also met with the Shan State Army-South, the Chin National Front (KNF), Kachin Independence Organizaton (KIO), and Karenni National Progressive Party (KNPP).
Padoh Saw David Taw said the SSA-South Led by Lt-General Yawdserk reached a ceasefire fire agreement with the government and will sign a formal ceasefire with the government in December, while the CNF agreed to hold formal talks with the government in January in Hahka.
According to Shan Herald Agency for News, the SSA-South positions on the ceasefire are – cessation of hostilities, political negotiations, setting-up of a Special Development Zone, and cooperation in drug eradication.
The KNU which has been lock in a civil war with a series of military governments for the 62 years, last Saturday and Sunday held informal talks with Burma government representatives led by Railway Transport Minister, U Aung Min in Thailand.
KNU representatives led by General Mutu Say Poe (Deputy Head of KNU Emergence Peace Committee), Padoh Saw David Taw (Secretary of the KNU Emergence Peace Committee) and Padoh Saw Ah Toe met with government representatives led by Railway Transport Minister, U Aung Min.
Padoh Saw David Taw told Karen News.
“This is a talk for talk – meaning the meeting was only a informal talk with government representatives. He said U Aung Min agrees to hold formal talk with the KNU in Pa-an. The KNU did not reach any agreement, and has yet to decide if it will meet for further talks.”
The KNU meetings with the government generated widespread interest and hopes of a positive outcome for Karen people.
Saw Samual Moo, a schoolteacher, from Mawlichai village, on Thai-Burma border of Tak province, told Karen News,
“We want the KNU to hold peace talk. The people want peace.”
Saw Samual Moo from Taw Oo Hta village, fled his village more than four years ago taking refugee in Thailand.
Naw Ler, a Karen woman who left her home 14-years ago and is now a refugee in Bong Ti village, southern Thailand said.
“Nobody wants to stay forever in Thailand, we hope for peace. Aung San Suu Kyi is already negotiating with the government, but the KNU is still behind.”
As hopeful as they are for peace Karen people spoken to for this article said they are also cautious about the peace talks.
Saw Samual Moo explained.
“I want the [KNU] to hold serious peace talks. I want a peace that is stable, because we have had to flee from our homeland and hide for many years. I want to go back to my home. I don’t want peace that can be broken easily and we have to run again. We don’t know if the government peace offer is genuine or not. The KNU needs to be careful in their approach and negotiations. We want an outcome that benefits Karen people.”
Naw Ler said she did not want a ceasefire that is not followed through with genuine peace.
“We don’t want to see the situation collapse like the last ceasefire that was led by Gen Bo Mya but was not successful.”
Naw Paw, a Karen refugee living in Mae La refugee camp in Thailand said.
“I don’t trust the government, but if both sides are willing to talk it is a good start. We want our rights, education, security, a right to earn our living freely when we return to Burma. We don’t want to return and still face oppression and have to run away again within two or three years.”
Naw Paw left her village in Karen State 15-years ago.
“I want a meaningful dialogue. We’re fed up staying as refugees in a foreign country.”
According to Pado Saw David Taw, the government representatives outlined their positions at the recent meeting – cease hostilities, set up liaison offices, both sides informing each other when carrying arms and traveling through each other’s respective controlled areas.
According to the KNU’s Padoh Saw David Taw, the government indicated that they want to hold further talks in Pa-an to discuss political issues.
Padoh Saw David Taw said, that apart from talking about the ceasefire, the KNU also raise for discussion issues such as villagers livelihoods, rehabilitation, education, health, landmine issues, concerns about the Burma Army setting up camps near villages. U Aung Min said these issues could be discussed in further formal talks and only if both sides reach a ceasefire.
Padoh Saw David Taw said the KNU presented to U Aung Min that the KNU would like to include representatives from districts and brigades to hear and observe in the formal talks.
Minister U Aung Min, as well as meeting with the KNU also met with the Shan State Army-South, the Chin National Front (KNF), Kachin Independence Organizaton (KIO), and Karenni National Progressive Party (KNPP).
Padoh Saw David Taw said the SSA-South Led by Lt-General Yawdserk reached a ceasefire fire agreement with the government and will sign a formal ceasefire with the government in December, while the CNF agreed to hold formal talks with the government in January in Hahka.
According to Shan Herald Agency for News, the SSA-South positions on the ceasefire are – cessation of hostilities, political negotiations, setting-up of a Special Development Zone, and cooperation in drug eradication.
Friday 25 November 2011
Informal Talks Yield No Ceasefire With Karen Rebels
Friday, November 25, 2011 Irrawaddy
 |
| KNU General Secretary Zipporah Sein |
Question: What was the result of the meeting between members of the KNU’s Committee for the Emergence of Peace and the Burmese government delegation?
Answer: We do not have any results yet, because we haven't had substantial talks yet. It was only an informal meeting and discussion. We haven't reached any agreement yet.
Q: Why were all seven members of the Committee for the Emergence of Peace not involved in the meeting with the delegation led by Aung Min? Are there disagreements within the KNU leadership regarding the peace talks?
A: It was not necessary for all seven members to get involved in this meeting. It is the beginning. So the Committee members elected to send only three representatives to participate in the meeting. These negotiations are complicated, so of course there are differences of opinion regarding strategies. However, we have come to an agreement within our leadership and we are ready to go forward with talks.
Q: Witnesses to the meeting said the KNU representatives didn’t signed any ceasefire agreement in the meeting, but agreed in principal to a ceasefire with the government. Is this true?
A: Actually, that is not true. The meeting was informal and there was only informal talk. Nothing came out about any agreement yet. The agreement can only happen after we have more substantial talks.
Q: There is speculation that some KNU hardliners and some pro-KNU persons were not happy about the recent peace talks, which were led by KNU Central Committee member Saw David Taw. Is that true?
A: Everybody made the decision to establish a Committee for the Emergence of Peace together at the recent meeting of the KNU Central Standing Committee and everyone is satisfied with the outcome of the meeting to start negotiations for peace talks or ceasefire talks. David Taw and the team were appointed to go to this informal meeting with the representative of the government of Thein Sien by the Committee for Emergence for Peace. The KNU already has a clear policy regarding negotiations to resolve political problems and opening the door to talks. The KNU has always been willing to participate in solving political problems in Burma to bring peace and equal rights for all.
Q: Harn Yawnghwe, the executive director of the Brussels-based Euro-Burma
Office who also is one of Burma’s most prominent exiles, was also present at
the recent talks. What was his role?
A: I think he is the advisor of the Ethnic Nationalities Council. He is willing to recognize equal rights for all ethnic nationalities for Burma.
Q: Burma’s President Thein Sein told Burmese journalists in Bali this month
that it is hard to meet with all ethnic armed groups together at the same time because they have different demands. What is your response to that?
A: We ethnic people all need equal rights and equal participation.
This is our common goal, so that is why we encourage Thein Sein’s government to meet with all the ethnic groups together.
Q: Is it necessary that Aung San Suu Kyi get involved in the government’s
peace process with the ethnic armed groups?
A: I think it is good for her to get involved as she is one of the dialogue partners and we all agree that tripartite dialogue which is all inclusive is the best way for all of us, so it is important that Aung San Suu Kyi participates in this process.
Q: What is the KNU’s current position on peace talks with the government? What
kind of peace talks do the KNU want?
A: The KNU is committed to a genuine ceasefire, but to succeed we have to proceed with caution and we want to be recognized as equal partners in this dialogue and end up with a political agreement and settlement that will bring genuine peace and stability to Burma.
Thursday 24 November 2011
အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္ ဦးခင္ေရႊရတဲ့ ေဒါက္တာဘြဲ႔ အတုျဖစ္ေန
ေဇကမၻာ ကုုမၸဏီပုုိင္ရွင္ ဦးခင္ေရႊ ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာျခင္းဟာ စစ္အစိုုးရက သူေကာင္းျပဳတဲ့ စီမံကိန္းေတြနဲ႔ ေခတ္ပ်က္သူေဌးျဖစ္ၿပီး ခ်မ္းသာလာသူ ျဖစ္ပါတယ္။
နအဖ န၀တ စစ္အစိုုးရ အဆက္ဆက္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ခ်မ္းသာလာတဲ့ ဦးခင္ေရႊကုုိ စစ္အစိုုးရကလည္း ထုိက္ထုိက္တန္တန္ အသုုံးခ်ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၉၇ ခုုႏွစ္ အေမရိကန္ဆန္ရွင္ေခၚ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုုိ႔မႈေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္အစိုုးရ အလူးအလဲ ခံေနရခ်ိန္မွာ အေမရိကန္စီးပြားေရး ပိတ္ဆုုိ႔မႈျပန္ဖြင့္ေရး၊ ႏုုိင္ငံတကာမွာ စစ္အစိုုးရ သိကၡာျပန္တင္ႏုုိင္ေရးအတြက္ အေမရိကန္ Public Relations ကုုမၸဏီေတြကုုိ ေဇကမၻာကုုမၺဏီပုုိင္ရွင္ ဦးခင္ေရႊကတဆင့္ ငွားရမ္းခဲ့ပါတယ္။
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္အေစာပုုိင္းကစၿပီး Jafferson Waterman International ဆုုိတဲ့ ကုုမၸဏီကုုိ တႏွစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄ သိန္းနဲ႔ စစ္အစိုုးရက ငွားပီး ေလာ္ဘီလုုပ္ခဲ့ေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေနာက္မေတာ့ Bain & Associates ကုုမၸဏီကုုိ တႏွစ္ ေဒၚလာ ၂ သိန္းခြဲေက်ာ္ေပးပီး ေဇကမၻာကုုမၸဏီပုုိင္ရွင္ ဦးခင္ေရႊ ကတဆင့္ ငွားခဲ့ပါတယ္။ ဒါလည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒီေနာက္ Atlantic Group ကုုမၸဏီကုုိ ေဒၚလာအေျမာက္အမ်ားေပးငွားေပမဲ့လဲ စစ္အစိုုးရ သိကၡာတက္မလာခဲ့ပါဘူး။ ဒိေနာက္ ၂၀၀၂ ခုုမွာ DCI Group ဆုုိတဲ့ အေမရိကန္ ကုုမၺဏီကုုိ ရွစ္လတြက္ ေဒၚလာ ၃ သိန္းခြဲနဲ႔ ငွားခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆုုံး ဒီကုုမၸဏီနဲ႔လည္း စစ္အစုိးရ ခြာၿပဲခဲ့ပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြကုုိၾကည့္ရင္ ဦးခင္ေရႊဟာ စစ္အစုုိးရလက္ထက္ကထဲက ဘယ္ေလာက္ အတုိင္အတာထိ အေရးပါေနသလဲ သိသာပါတယ္။
အေမရိကန္ ဆန္ရွင္ျပန္ဖြင့္ႏိုုင္ေရး၊ ႏုုိင္ငံတကာမွာ စစ္အစိုုးရ သိကၡာတက္လာေရး စီမံကိန္းကိုု တခ်ိန္က OSS ေထာက္လွမ္းေရး စစ္ဗိုုလ္ေတြလုုပ္ခဲ့တာမုုိ႔ ဦးခင္ေရႊဟာ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔က လက္ရင္းထား အားကုုိးခံခဲ့ရသူ လုုပ္ငန္းရွင္ၾကီး တဦးဆုုိလည္း မမွားပါဘူး။ ဒီစီမံကိန္းသာေ အာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ဦးခင္ေရႊဟာ ဒီထက္ပၿုုိပီး သူေကာင္းျပဳခံရမွာ ဧကန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီစီမံကိန္းကုုိ အေနာက္ႏုုိင္ငံ စာနယ္ဇင္းေတြက ေဖာ္ထုုတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဦးခင္ေရႊပါ စစ္အစိုုးရနဲ႔အတူ ေရာၿပီး သိကၡာက်ခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔လက္ထက္က ဦးခင္ေရႊကုိ သုံးၿပီး အေမရိကန္ကုိ လိမ္ဖို႔ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔က ႀကိဳးစားခဲ့တာေတြကုိ အေမရိကန္မွာ ႏုိင္ငံေရး ခုိလႈံခြင့္ရသြားတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးေဟာင္း ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္ကလည္း ခုထိ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း မျပဳဘဲ ျငိမ္ေနပါတယ္။
ဦးခင္ေရႊ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတုု ဘယ္လုုိရသလဲ
စစ္အစိုုးရဟာ တဘက္က ဦးခင္ေရႊကုုိ အသုုံးခ်ပီး အေမရိကန္ PR ကုုမၺဏီေတြနဲ႔ သိကၡာတက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ တဘက္ကလည္း ဦးခင္ေရႊကုုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔တစ္ခုု ရေအာင္ ဖန္တီးေပးပီး PR ကမ္ပိန္း အရွိန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တာျဖစ္တယ္လုုိ႔ ဦးခင္ေရႊရတာ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတုုျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုုတ္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ေတြဘက္က ျမင္ပါတယ္။
ဦးခင္ေရႊဟာ စစ္အစိုုးရ သိကၡာတက္ေရးအတြက္ Bain & Associates ကုုမၸဏီနဲ႔ အလုုပ္မ်ားေနတုုံးမွာ ဦးခင္ေရႊကုုိ အေမရိကန္ႏုုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္တကၠသိုုလ္က ေပးအပ္တဲ့ Business Administration ဆုုိင္ရာ ဂုုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘြဲ႕ ခ်ီးျမွင့္တဲ့အခမ္းအနားလုုပ္တဲ႔အေၾကာင္း စစ္အစိုုးရသတင္းကုုိ ကုုိးကားၿပီး အေမရိကန္ Washington Post သတင္းစာက ေဖာ္ထုုတ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏုုိင္ငံက ေကာလိပ္ တကၠသိုုလ္ေတြကုုိ ပိတ္ထားတာ တႏွစ္ေက်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စစ္အစိုုးရက ဦးခင္ေရႊသတင္းကုုိ ထုုတ္ျပန္လုုိက္လုုိ႔ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုုကေရစီေရး ျမန္မာအတုုိက္အခံေတြလဲ အံ့အားတသင့္ ျဖစ္ကုုန္ပါတယ္။
စစ္အစိုုးရ သတင္းစာေတြအရဆုုိရင္ ဦးခင္ေရႊကုုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔ေပးတဲ့အခမ္းအနားမွာ အေမရိကန္ပညာေရး ေဖာင္ေဒးရွင္းအဖြဲ႔ရဲ႕ ကမကထနဲ႔ ၀ါရွင္တန္ တကၠသုုိလ္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ Carey Rosenthal နဲ႔ ၀ါရွင္တန္ တကၠသိုုလ္ ဂုုဏ္ထူးေဆာင္ သုုေတသန ေကာ္မီတီ ဥကၠဌ ေဒါက္တာ Jom Lim တုုိ႔ကေန ေပးအပ္ခဲ့တာလုုိ႔ ဆုုိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဦးခင္ေရႊဟာ စစ္တပ္ကေန တပ္ၾကပ္ၾကီးအဆင့္က အျငိမး္စားယူခဲ့သူျဖစ္ပီး အတန္းပညာ အထက္တန္းေတာင္ မေအာင္ခဲ့ဘူးလိုု႔ အေမရိကန္ သတင္းစာေတြက ေရးပါတယ္။
ေမွာင္ခုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတုဆုိတာ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ျပီ
ဦးခင္ေရႊရဲ႔ ေဒါက္တာဘြဲေနာက္ေၾကာင္းကုုိ အေမရိကန္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြက စုုံစမ္းေဖာ္ထုုတ္ရာမွာ-
၁။ ဦးခင္ေရႊကုုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔ေပးတဲ့ အေမရိကန္ႏုုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္တကၠသုုိလ္ဆုုိတာ အသိအမွတ္ျပဳခံထားရတဲ့ တကၠသုုိလ္မဟုုတ္ဘဲ ဟာ၀ုုိင္အီကြ်န္းမွာ မွတ္ပုုံတင္ထားပီး ပင္ဆယ္ေဗးနီးယားျပည္နယ္ Bryn Mawr မွာ စာတုုိက္ေသတၱာနံပတ္တခုုနဲ႔ ဘြဲ႔ေတြ ေရာင္းစားေနတဲ့ တကၠသုုိလ္အတုု ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဒါက္တာဘြဲ႔တခုုကုုိ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၆၀၀ ကေန ေဒၚလာ ၆၀၀၀ ၾကားေစ်းနဲ႔ ေမွာင္ခုိေရာင္းေနတဲ့ တကၠသိုုလ္အမည္ခံ ေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းတခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။
၂။ ဒါေပမဲ့ ဦးခင္ေရႊကုုိ ေမွာင္ခုုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတုုေရာင္းတဲ့ တကယ္မရွိတဲ့ နာမယ္တူ ၀ါရွင္တန္တကၠသိုုလ္ရဲ႔ သတင္းေၾကာင့္ အေမရိကန္ႏုုိင္ငံ St. Louis မွာတကယ္ရွိတဲ့ ၀ါရွင္တန္တကၠသိုုလ္က ၾကားကေန အေခ်ာင္ နာမယ္ပ်က္သြားပါတယ္။ ဒီမွာတင္ အမွန္တကယ္ တည္ရွိတဲ့ St. Louis ၀ါရွင္တန္တကၠသိုုလ္က ဦးခင္ေရႊ ဂုုဏ္ထူးေဆာင္ေဒါက္တာဘြဲ႔ ရတယ္ဆုုိတဲ့ စစ္အစုုိးရသတင္းဟာ မွားယြင္းေၾကာင္းနဲ႔ အထင္လြဲစရာေတြ ျဖစ္ကုုန္ေၾကာင္းေၾကျငာခ်က္ထုုတ္ျပနၿ္ပီး တရားစြဲဖို႔ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။
(ပင္ဆယ္ေဗးနီးယား အေျခစုိက္ စီးပြားျဖစ္လုပ္စားေနတဲ့ ၀ါရွင္တန္တကၠသိုလ္အတုကုိ St. Louis ၀ါရွင္တန္တကၠသိုုလ္ အစစ္ကေန ဦးခင္ေရႊကုိ ေပးတဲ့ဘြဲ႔ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Federal District တရားရုံးကေန တရားစြဲခဲ့ရာမွာ ေနာက္ဆုံး တရားရုံးျပင္ပမွာ ေက်ေအးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စာတုိက္ပုံးတစ္လုံးနဲ႔ ေမွာင္ခုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔ေတြ ေရာင္းစားေနသူေတြအေနနဲ႔ တရားရုံးဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ ေနာက္ေနာင္ ၀ါရွင္တန္တကၠသုိလ္အစစ္နဲ႔ တျခားအေမရိကန္တကၠသိုလ္ေတြရဲ႕ အမည္သုံးၿပီ္း စီးပြားမလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ဟန္႔တားနုိင္ခဲ့ပါတယ္)။
၃။ ဦးခင္ေရႊကုုိ ေမွာင္ခုုိေဒါက္တာဘြဲအတုေပးတဲ့ အေမရိကန္ပညာေရး ေဖာင္ေဒးရွင္းအဖြဲ့ဆုုိတာ စကၤာပူႏုုိင္ငံမွာသာ အေျခစုုိက္တဲ႔အဖြဲ႔ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
၄။ စစ္အစုုိးရသတင္းစာပါ ဦးခင္ေရႊကုုိ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတုုေပးတဲ့ ၀ါရွင္တန္ တကၠသုုိလ္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ Carey Rosenthal ဆုုိတာလဲ အေမရိကန္ႏုုိင္ငံ Philadelphia မွာရွိတဲ့ Drexell တကၠသိုုလ္က ဓါတုုေဗဒ ပါေမာကၡျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရၿပီး ဦးခင္ေရႊဘြဲ႔ေပးဖိုု႔ သူျမန္မာႏုုိင္ငံသြားတဲ့စရိတ္ကုုိ ဦးခင္ေရႊကပဲ စုိက္ထုတ္က်ခံတယ္လုုိ႔ သိရပါတယ္။
၅။ တကယ္ေတာ့ ဦးခင္ေရႊရတယ္ဆုုိတဲ့ ဂုုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘြဲ႔ဆုုိတာ ဘြဲ ဒီဂရီ ေပးခြင့္မရွိတဲ့ အဖြဲ့အစည္းတခုုက ေပးတဲ့ ေမွာင္ခုုိေဒါက္တာဘြဲ႔အတုုသာျဖစ္ပီး ေဒါက္တာဘြဲေပးတဲ့ ျဖစ္စဥ္တခုုလုုံးရဲ႔ ကုုန္က်စရိတ္ေတြကုိ ဦးခင္ေရႊကဘဲ အကုုန္အက်ခံတာ ေပၚလြင္ေနတယ္လုုိ႔
Wednesday 23 November 2011
တပ္မေတာ္စည္းကမ္းရွိမွ ရုရွားမွာ ေနခြင့္ရမည္.. (ရုရွားမွစစ္ဗိုလ္မ်ား စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ေနထိုင္မႈေၾကာင့္ အေဆာင္မွႏွင္ထုတ္မည့္ အေျခအေနအား ရုရွားႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ သတိေပးခ်က္)
၂၀၁၀စက္တင္ဘာလ ၈ရက္ေန႔က ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ ေက်ာင္းသား ၅၁ဦးအဖြဲ႔ ေမာ္စကိုျမိဳ႔ရွိ MSTU ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာစဥ္..
ရုရွားမွ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္မ်ားရဲ့ ၂၀၁၀ ျပည္ေထာင္စုေန႔က ျမန္မာ့ရိုးရာ အတာသၾကၤန္ သရုပ္ျပပြဲ..
ရုရွားမွ ေနာင္တေခတ္ရဲ့ ေအာင္စစ္သည္မ်ား စည္းမဲ့၊ ကမ္းမဲ့ စည္းပ်က္၊ ကမ္းပ်က္ ေနထိုင္မႈေၾကာင့္ အေဆာင္မွ ထြက္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခံရမႈႏွင့္ ၂၀၁၀ၾသဂုတ္လက ရုရွားႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ သတိေပးခ်က္တဲ့ဗ်ိဳ႕...
၂၀၁၀ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလက ရုရွားမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အခမ္းအနားမွာ ေတြ႔ရတဲ့ သံအမတ္ၾကီး ဦးမင္းသိန္း (ဝဲ-ဒု)
၁၆ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ရုရွားႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး ဦးမင္းသိန္း၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ သတိေပးစာ
Friday 18 November 2011
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘာသာေရး ႏွိပ္ကြပ္မႈ CSW လႊတ္ေတာ္မွာ ထြက္ဆို
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္းက ခရစ္ယာန္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေတြကို ခုတ္လွဲဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ စုေပါင္း လက္မွတ္ ထိုးၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတဦးသိန္းစိန္ကုိ တိုင္ၾကားေနခ်ိန္မွာပဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေအာက္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕နိုင္ငံျခားေရးရာ ဆပ္ေကာ္မတီ ၾကားနာပြဲမွာ ျမန္မာနိုင္ငံကို ဘာသာေရး ဖိနွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေၾကာင့္ စီပီစီလို႔ေခၚတဲ့ အထူးစိုးရိမ္ဖြယ္နိုင္ငံစာရင္းမွာ CSW လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႔ႀကီးက ထြက္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚခင္မ်ဳိးသက္ကတင္ျပေပးထားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္သံဃာ့အေရးအခင္းက ဦးေဆာင္သံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ အရွင္ဂမၻီရ အပါအ၀င္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို ဆက္ၿပီးအက်ဥ္းခ်ထားတဲ့အျပင္ မြတ္စလင္နဲ႕ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြကို ဆက္လက္ဖိနွိပ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ၾကာသာပေတးေန႔ အေမရိကန္ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္ ႏုိင္ငံျခားေရးရာ အာဖရိက ကမာၻ႔က်န္းမာေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ဆပ္ေကာ္မတီ ၾကားနာပြဲမွာ CSW ခရစ္ယာန္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ တာ၀န္ခံ Benedict Roger က ထြက္ဆိုခဲ့ပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံအက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ အရွင္ဂမၻီရအပါအ၀င္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အမ်ားအျပား အခုထိ အက်ဥ္းခ်ခံေနၾကရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မြတ္စလင္၊ ႐ုိဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကလည္း အခုထိမေျပာင္းလဲေသးပါဘူး။ ေနာက္ ကခ်င္ျပည္နယ္က ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားအျပားရွိတဲ့ ေဒသတခုျဖစ္ၿပီး အဲဒီေနရာကို က်ေနာ္ ခဏခဏေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ျမန္မာစစ္တပ္က ထိုးစစ္အသစ္ဆင္ေနတဲ့အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြနဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းေတြကို ဖ်က္ဆီးတာေတြအျပင္ ဘာသာေရးလြပ္လပ္ခြင့္မရဘဲ ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္”
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ကခ်င္၊ ကရင္နဲ႔ခ်င္းျပည္နယ္ေတြမွာ တိုင္းရင္းသား ေဒသခံေတြဟာ စစ္တပ္နဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ဖိနွိပ္မႈေတြကို ခံေနရခ်ိန္မွာပဲ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕၊ မုံးေခ်ာင္းတံတားမွာ စိုက္ထူထားတဲ့ ခရစ္ယာန္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေတြကို ခုတ္လွဲဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒသခံေတြမေက်နပ္တဲ့အတြက္ စုံစမ္းေျဖရွင္းေပးဖို႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ စုေပါင္းလက္မွတ္ထိုးၿပီး နုိ၀င္ဘာ ဒုတိယပတ္မွာ နုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ ေမတၱာရပ္ခံ တိုင္ၾကားမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
ခရစ္ယာန္အပါအ၀င္ မြတ္စလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြပါ ဘာသာေရးဖိနွိပ္မႈ အမ်ားအျပားကို ခံေနရတာမို႔ အေမရိကန္ အစိုးရဘက္က ဆက္လက္ၿပီး ဖိအားေပးဖို႔လည္း ေတာင္းဆိုခဲ႔ပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ဆိုေပမဲ႕ ျမန္မာအစိုးရက ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြကို ဆက္ၿပီး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် ထားမယ္၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြကို ဆက္ၿပီးေတာ့ တိုက္ခိုက္ေနမယ္၊ ဘာသာေရး ဖိနွိပ္ ခ်ဳိးနွိမ္မႈေတြ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာအာဏာရွင္ေတြကို အေမရိကန္အစိုးရက ဆက္ၿပီးေတာ့ ဖိအားေပးဖို႔ လိုသလို CPC ႏုိင္ငံအျဖစ္ ဆက္ၿပီးသတ္မွတ္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္”
အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ၁၃ ႀကိမ္ေျမာက္ ဘာသာေရးလြပ္လပ္ခြင့္ အစီရင္ခံစာကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့ ၿပီး ဒီအထဲမွာ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ အီရန္၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား အျပင္ ဆူဒန္နဲ႔ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏုိင္ငံေတြကိုပါ CPC လို႔ေခၚတဲ့ အထူးစိုးရိမ္ရတဲ့ ႏုိင္ငံေတြစာရင္းမွာ ထည့္သြင္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္သံဃာ့အေရးအခင္းက ဦးေဆာင္သံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ အရွင္ဂမၻီရ အပါအ၀င္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို ဆက္ၿပီးအက်ဥ္းခ်ထားတဲ့အျပင္ မြတ္စလင္နဲ႕ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြကို ဆက္လက္ဖိနွိပ္မႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ၾကာသာပေတးေန႔ အေမရိကန္ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္ ႏုိင္ငံျခားေရးရာ အာဖရိက ကမာၻ႔က်န္းမာေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ဆပ္ေကာ္မတီ ၾကားနာပြဲမွာ CSW ခရစ္ယာန္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ တာ၀န္ခံ Benedict Roger က ထြက္ဆိုခဲ့ပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံအက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ အရွင္ဂမၻီရအပါအ၀င္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အမ်ားအျပား အခုထိ အက်ဥ္းခ်ခံေနၾကရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မြတ္စလင္၊ ႐ုိဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြကလည္း အခုထိမေျပာင္းလဲေသးပါဘူး။ ေနာက္ ကခ်င္ျပည္နယ္က ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ေတြ အမ်ားအျပားရွိတဲ့ ေဒသတခုျဖစ္ၿပီး အဲဒီေနရာကို က်ေနာ္ ခဏခဏေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမွာ ျမန္မာစစ္တပ္က ထိုးစစ္အသစ္ဆင္ေနတဲ့အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြနဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းေတြကို ဖ်က္ဆီးတာေတြအျပင္ ဘာသာေရးလြပ္လပ္ခြင့္မရဘဲ ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္”
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ကခ်င္၊ ကရင္နဲ႔ခ်င္းျပည္နယ္ေတြမွာ တိုင္းရင္းသား ေဒသခံေတြဟာ စစ္တပ္နဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ဖိနွိပ္မႈေတြကို ခံေနရခ်ိန္မွာပဲ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕၊ မုံးေခ်ာင္းတံတားမွာ စိုက္ထူထားတဲ့ ခရစ္ယာန္ လက္၀ါးကပ္တိုင္ေတြကို ခုတ္လွဲဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဒသခံေတြမေက်နပ္တဲ့အတြက္ စုံစမ္းေျဖရွင္းေပးဖို႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ စုေပါင္းလက္မွတ္ထိုးၿပီး နုိ၀င္ဘာ ဒုတိယပတ္မွာ နုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ထံ ေမတၱာရပ္ခံ တိုင္ၾကားမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
ခရစ္ယာန္အပါအ၀င္ မြတ္စလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြပါ ဘာသာေရးဖိနွိပ္မႈ အမ်ားအျပားကို ခံေနရတာမို႔ အေမရိကန္ အစိုးရဘက္က ဆက္လက္ၿပီး ဖိအားေပးဖို႔လည္း ေတာင္းဆိုခဲ႔ပါတယ္။
“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ဆိုေပမဲ႕ ျမန္မာအစိုးရက ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြကို ဆက္ၿပီး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် ထားမယ္၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြကို ဆက္ၿပီးေတာ့ တိုက္ခိုက္ေနမယ္၊ ဘာသာေရး ဖိနွိပ္ ခ်ဳိးနွိမ္မႈေတြ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာအာဏာရွင္ေတြကို အေမရိကန္အစိုးရက ဆက္ၿပီးေတာ့ ဖိအားေပးဖို႔ လိုသလို CPC ႏုိင္ငံအျဖစ္ ဆက္ၿပီးသတ္မွတ္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္”
အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ၁၃ ႀကိမ္ေျမာက္ ဘာသာေရးလြပ္လပ္ခြင့္ အစီရင္ခံစာကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့ ၿပီး ဒီအထဲမွာ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ အီရန္၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား အျပင္ ဆူဒန္နဲ႔ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏုိင္ငံေတြကိုပါ CPC လို႔ေခၚတဲ့ အထူးစိုးရိမ္ရတဲ့ ႏုိင္ငံေတြစာရင္းမွာ ထည့္သြင္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
There are real signs of change in Burma
Andrew Mitchell, International Development Secretary.
18 November 2011
Generations of families were there to see and hear the 'beloved daughter of Burma', the woman who represents their hopes and their dreams for the future.
She has paid a heavy price: under house arrest for years; separated from her children; prevented by the regime from visiting her dying husband; yet she shrugs off her own suffering. She is an inspiration.
This has been an extraordinary visit in so many ways. Just months ago, the idea of a British Cabinet Minister making a joint public visit with Aung San Suu Kyi would have been unthinkable. There are real – if tentative – signs of change in Burma.
A year after Miss Suu Kyi's release from house arrest, a new president has opened up a process of reform: relaxing media censorship, releasing some political prisoners, opening a formal dialogue with Miss Suu Kyi, and changing the election laws which are designed to enable her National League for Democracy to stand for office.
For those of us who have followed Burma closely for the last two decades, it is impossible not to feel some stirrings of hope for the country.
But we are only at the beginning of this road. Hundreds of political prisoners languish in jail. Bitter conflict still rages in the ethnic border areas, and we hear credible reports of serious human rights abuses by the Burmese army. The conflict has brought a humanitarian crisis in its wake. There are disturbing rumours of military collaboration with North Korea.
Earlier this week I met the Burmese president and other senior ministers. And my message to them was clear and simple. Britain welcomes the progress which has been made; but we must see further urgent change. The release of all remaining political prisoners, including the charismatic pro-democracy activist Min Ko Naing, whom I met on my last visit in 2007. Free and fair by-elections. A genuine ceasefire, respect for human rights and credible efforts towards national reconciliation in the border areas, with immediate humanitarian access. A commitment to the military moving to their proper place in society: under the control of legitimate, elected civilian politicians.
As fundamental changes happen, Britain stands ready to respond with a fundamental shift in our relationship with Burma, including movement on sanctions, trade, aid and development programmes, investment, and restrictive measures.
I was asked a number of times on my visit how long I think the reform process will take to complete. The answer to that is clear: it is up to the President and his men. If Aung San Suu Kyi and Burmese democrats continue to believe that reform efforts are genuine and enduring, we in Britain and the international community will respond in an appropriate manner. For Burma this could genuinely be a bright new dawn.
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ KNU ႏွင့္ အစိုးရကုိယ္စားလွယ္ ထပ္ေတြ႕မည္
Irrawaddy News
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးႏိုင္ေရးအတြက္ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုး(KNU)ႏွင့္ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပဏာမထပ္မံေတြ႔ဆံုမႈကို လာမည့္ ၁၉ ရက္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္း႐ုိင္ခ႐ိုင္ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
ထို ေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကို မီးရထား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္မည္ျဖစ္ၿပီး KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မူတူးေစးဖိုး၊ ပဒိုေဒးဗစ္ေထာႏွင့္ ပဒိုေစာအားတိုး တို႔ ပါ၀င္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း KNU က ေျပာသည္။
KNU သည္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္က အဖြဲ႔၀င္ ၇ ဦးပါရိွသည့္ ျပည္တြင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီ ကို ဖြဲ႔ စည္းခဲ့သည္။
ယင္းအဖြဲ႔သည္ အစိုးရႏွင့္ေတြ႔ဆံုမည့္ KNU ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ႀကီးၾကပ္မည္ျဖစ္ၿပီး ေဆြးေႏြးမည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လည္း ေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးအပ္မည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္ဟု KNU ဒု ဥကၠဌ ပဒို ေဒးဗစ္ သာကေဘာ က ေျပာျပသည္။
၎က“အခုထပ္ေတြ႔တာ အလြတ္သေဘာ ေတြ႔တာပဲျဖစ္တယ္၊ တကယ္ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါက်ရင္ KNU အေနနဲ႔တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး၊ တိုင္းရင္သားေဒသေတြမွာ ထိုးစစ္ ရပ္ဆိုင္းေရးနဲ႔၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီးရင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို သြားမယ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုသြားမွာျဖစ္တယ္”ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကိုလည္း KNU အပါအ၀င္ အမာခံ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၆ ဖြဲ႔ အပါအ၀င္ ဆက္စပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ ၆ ဖြဲ႔ႏွင့္ ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) အဖြဲ႔အေနႏွင့္သာ ေဆြးေႏြးႏိုင္မည္ဟုလည္း ပဒို ေဒးဗစ္ သာကေဘာ က ျဖည့္စြက္ေျပာၾကားသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္ ျမန္မာအစိုးရက ေစလႊတ္သည့္ မီးရထား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႔သည္ ယခင္လ ၉ ရက္ေန႔က ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ပဏာမ အလြတ္ေဆြေႏြးပြဲတရပ္ကို ေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကေသးသည္။
KNUအဖြဲ႔သည္ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ရရိွေရးအတြက္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွစတင္ ကာ အစိုးရ အဆက္ဆက္ကို ဆန္႔က်င္ ေတာ္လွန္ခဲ့သည္မွာ (၆၂) ႏွစ္ရိွၿပီ ျဖစ္သည္။
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးႏိုင္ေရးအတြက္ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုး(KNU)ႏွင့္ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပဏာမထပ္မံေတြ႔ဆံုမႈကို လာမည့္ ၁၉ ရက္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္း႐ုိင္ခ႐ိုင္ မယ္ဆိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
လက္ရိွ KNU ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ား (ဓာတ္ပံု - ဧရာ၀တီ)
KNU သည္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္အတြက္ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္က အဖြဲ႔၀င္ ၇ ဦးပါရိွသည့္ ျပည္တြင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီ ကို ဖြဲ႔ စည္းခဲ့သည္။
ယင္းအဖြဲ႔သည္ အစိုးရႏွင့္ေတြ႔ဆံုမည့္ KNU ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ႀကီးၾကပ္မည္ျဖစ္ၿပီး ေဆြးေႏြးမည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လည္း ေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးအပ္မည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္ဟု KNU ဒု ဥကၠဌ ပဒို ေဒးဗစ္ သာကေဘာ က ေျပာျပသည္။
၎က“အခုထပ္ေတြ႔တာ အလြတ္သေဘာ ေတြ႔တာပဲျဖစ္တယ္၊ တကယ္ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါက်ရင္ KNU အေနနဲ႔တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး၊ တိုင္းရင္သားေဒသေတြမွာ ထိုးစစ္ ရပ္ဆိုင္းေရးနဲ႔၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီးရင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကို သြားမယ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုသြားမွာျဖစ္တယ္”ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကိုလည္း KNU အပါအ၀င္ အမာခံ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၆ ဖြဲ႔ အပါအ၀င္ ဆက္စပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ ၆ ဖြဲ႔ႏွင့္ ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) အဖြဲ႔အေနႏွင့္သာ ေဆြးေႏြးႏိုင္မည္ဟုလည္း ပဒို ေဒးဗစ္ သာကေဘာ က ျဖည့္စြက္ေျပာၾကားသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္ ျမန္မာအစိုးရက ေစလႊတ္သည့္ မီးရထား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႔သည္ ယခင္လ ၉ ရက္ေန႔က ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ပဏာမ အလြတ္ေဆြေႏြးပြဲတရပ္ကို ေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကေသးသည္။
KNUအဖြဲ႔သည္ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ရရိွေရးအတြက္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွစတင္ ကာ အစိုးရ အဆက္ဆက္ကို ဆန္႔က်င္ ေတာ္လွန္ခဲ့သည္မွာ (၆၂) ႏွစ္ရိွၿပီ ျဖစ္သည္။
Thursday 17 November 2011
ေနာက္က်န္ ရခိုင္- ကရင္ ရဲေဘာ္သံုးဦး အိႏၵိယ ေထာင္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္လာ
----------
အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကာလကတၱား အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမက္လာသည့္ ရခိုင္ကရင္ ရဲေဘာ္ ၃၄ ဦးထဲမွ မလြတ္ဘဲက်န္ရွိလိုက္သည့္ ရဲေဘာ္ ၃ သံုးဦး ယမန္ေန႕က အျပီးအပိုင္ လြတ္ေျမာက္လာျပီ ျဖစ္သည္။
ယခု လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ရဲေဘာ္သံုးဦးမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသား လူလူ၊ ေဟးလီႏွင့္ ကရင္ အမ်ိဳးသား ေမာင္ႏိုင္တို႕ ျဖစ္သည္။
ပထမ အသုတ္ (၃၁ ) ဦး ေထာင္မွ လႊတ္ေျမာက္လာစဥ္။" သူတို႕ မေန႕က နံနက္ပိုင္းက လြတ္တယ္။ သူတို႕ကို ကာလကတၱားကေန အမူစစ္ဖို႕ ပို႕ပေလယားကို ဒီလ ၉ ရက္ေန႕က ပို႕လိုက္တယ္။ ပို႕ပေလးယား ၁၄ ရက္ေန႕က ေရာက္သြားတယ္။ သူတို႕ တရားရံုးကို သြားတယ္။ အဲဒီမွာ တခါတည္းလြတ္ လိုက္တာ။ အမွန္က သူတို႕ရံုးခ်ိန္းက ၁၈ ရက္ေန႕မွ ဆိုေတာ့ လြတ္ရမွာ အဲဒီေန႕မွ လြတ္ရမွာ အခု ေတာ့ ေစာေစာစီးစီး လြတ္ေပး လိုက္တယ္။"
ယခုလြတ္ေျမာက္လာသည့္ ၃ ဦးမွာ ပို႕ပေလးယားကြ်န္းတြင္ အက်ဥ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ေနရစဥ္ အိႏၵိယ ရဲတပ္သား တဦးႏွင့္ စကားမ်ားခဲ့သျဖင့္ တရားစြဲဆိုခံခဲ့ရသည့္ အတြက္ ယခုကဲ့သို႕ ေထာင္မွ မလႊတ္ဘဲ ၾကန္႕ၾကာ ေနာက္က် ေနခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုဓည လင္းက ဆက္ေျပာသည္။
"ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပို႕ပေလးယားမွာ ရွိေနတုန္းက သူတို႕နဲ႕ အေစာင့္ပုလိပ္တဦးနဲ႕ စကားမ်ားၾကတယ္။ ရန္ ျဖစ္တဲ့အဆင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စကားမ်ားၾကတဲ့အဆင့္ပါ။ ဒါကို ပုလိပ္က အျမင္ကပ္ ပုဒ္မနဲ႕ တရားစြဲ တာမ်ိဳးပါ။ ဥပမာ တာ၀န္ခ်ိန္မွာ ေႏွာင့္ခ်က္တဲ့ အမူ၊ ၀တၱရားေႏွာင့္ခ်က္မႈနဲ႕ တရားစြဲခံရတဲ့ အတြက္ သူတို႕ ေနာက္က် က်န္ခဲ့တာပါ။"
အခုအခါ သူတို႕သံုးဦးမွာ ပို႕ပေလးယားကြ်န္းတြင္ရွိေနျပီး မၾကာမီရက္ပိုင္းအတြင္း နယူးေဒလီသုိ႕ ပို႕ေဆာင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
" သူတို႕ကို ဒီနယူးေဒလီကို ပို႕မွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕နဲ႕ အတူ ေနထိုင္မွာပါ။ ဒီမွာ ေနထိုင္ေရးကေတာ့ က်ပ္တည္း ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနၾကရမွာပါ။ အခုေတာ့ UNHCR ကေတာ့ အကူအညီ ေပးထားပါ တယ္။ ဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလအထိ ကူညီးေပးဖို႕ဆိုျပီးသူတို႕ေျပာထားတယ္။ ဒီႏွစ္ကုန္ရင္ေတာ့ ေနာက္ႏွစ္ အ တြက္ မေသခ်ာေသးဘူး သူတို႕မွာ ဘတ္ဂ်က္ မရွိေသးဘူးလို႕ေျပာတယ္။ အခုေတာ့ UNHCR အကူအညီနဲ႕ ေနၾကပါတယ္။"
သူတို႕ အထဲမွ ၃၁ ေယာက္ကို ယခုႏွစ္ ေမလ ၁၉ ရက္ေန႕က ကာလကတၱားအက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေပးခဲ့သည္။ ယခုခါ သူတို႕မွာ ေဒလီျမိဳ႕တြင္ UNHCR ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာရံုးမွ အကူအညီႏွင့္ ေနထိုင္လွ်က္ရွိသည္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလက အိႏၵိယ ေထာက္လွမ္းေရးမွ အန္ဒမင္ကြ်န္း ရွိ လန္းေဖါ့ ကၽြန္းတြင္ စစ္အေျခစိုက္ စခန္း တခု တည္ေဆာက္ရန္ ေခၚ ယူျပီး ကၽြန္းေပၚ အေရာက္တြင္ ရခိုင္ျပည္ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ရာဇာအပါ အ၀င္ ေခါင္းေဆာင္ ၆ ဦးကို အိႏၵိယ စစ္တပ္မွ သတ္ျဖတ္ခဲ့ျပီး က်န္ ရဲေဘာ္ ၃၄ ဦးကို အိႏၵိယ အစိုးရမွ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ ေက်ာ္အၾကာ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းထားခဲ့သည္။
အဆိုပါ ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုးလက္ေအာက္ခံ KNLA မွ ကရင္ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ရခိုင္ျပည္ အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးပါတီ NUPA လက္ေအာက္ခံ Arakan Army မွ ရဲေဘာ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
နယူးဇီလန္က ဆိုင္ကယ္သရဲမ်ား ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ားအတြက္တိုက္ပြဲဝင္
Motorcycle mission for Myanmar
MATHEW GROCOTT
16/11/2011
WARWICK SMITH/FAIRFAX NZ
AWARENESS RIDE: A group of motorcyclists are riding through New Zealand to highlight the plight of border villagers in Myanmar.
A group of motorcyclists rode into the city yesterday as part of a campaign to raise awareness of the military crackdown on villages in the Asian nation of Burma, also known as Myanmar.
At All Saints Church last night they spoke about the situation in Burma and met members of the city's Burmese community.
Among the riders was Stu Corlett who worked for Partners Relief and Development in the regions along the border of Burma and Thailand helping those who had fled their homes. He said that in the region he worked in, Shan, four out of 100 children attended schools. There was "virtually no" medical care for the four million people in Shan.
Partners was training Burmese people to be teachers and doctors for their own people, he said.
A military junta has ruled Burma for 40 years during which time it has cracked down on minority and opposition groups.
The Partners website estimated the military had razed more than 3200 villages, displaced more than 1.5 million people and murdered innocent civilians.
Mr Corlett said Partners was working with these displaced people both inside Burma and in refugee camps in Thailand.
He said he had met one Burmese woman who said she had to run to save her life on more than 100 occasions, first in World War II and then from her own government.
Mr Corlett said a number of New Zealanders were part of Partners' efforts in Burma.
Kiwis had a history of standing up for social justice issues, he said.
More information on Partners' work can be found at partnersworld.org.nz.
- Manawatu Standard
Wednesday 16 November 2011
KNU Head for Peace Table
Wednesday, November 16, 2011
 |
He has been received in more than 20 countries by prime ministers, foreign ministers and government delegations, and has served as a representative not only of the KNU, but also for the exiled National Democratic Front (NDF), the Ethnic Nationalities Council (ENC) and with a joint-delegation of KNU and National Coalition Government of the Union of Burma (NCGUB).
He spoke recently to The Irrawaddy senior reporter Saw Yan Naing.
Question: The KNU formed a “Committee for the Emergence of Peace” earlier this month after an emergency meeting of the central committee. Why?
Answer: The recent initiative to propose peace talks and subsequent meeting with U Aung Min created the necessity to prepare for laying down a politically coherent and coordinated body to deal with the practical, logistical and political necessities if a new bout of talks develop.
In the past, at times there was a certain dis-coordination and misunderstandings regarding the negotiations due to the fact that meetings and interviews were sometimes contradictory or less clear. Many people were getting involved without proper tasking and without understanding our policy, and this had to be rectified.
ဗိုလ္မႉးေစာဘိ၏ DKBA တပ္ဖြဲ႕ ေကအဲန္ယူအျဖစ္သာ ရပ္တည္သြားမည္
ႏို၀င္ဘာလ ၁၄ရက္။ (ေကအုိင္စီ)
နယ္ျခားေစာင့္တပ္မွ ခြဲထြက္ကာ ဒီေကဘီေအအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သည့္ ကရင္ျပည္နယ္ ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသမွ ဗိုလ္မႉးေစာဘိ ဦးစီးသည့္တပ္ဖြဲ႕သည္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU) အျဖစ္သာ ဆက္လက္ ရပ္တည္သြားမည္ဟု ယမန္ေန႔က ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ေကအဲန္ယူ၏ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတေနရာတြင္ KNU ဖားအံခ႐ိုင္၊ သထံုခ႐ိုင္ ဥကၠဌမ်ား၊ တပ္မဟာ(၁)ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)မႉးမ်ား ႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ဗိုလ္မႉးေစာဘိတို႔ မနက္ ၉နာရီမွစ၍ ႏွစ္နာရီၾကာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကရာမွ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇) ႐ံုးထိုင္မႉး ဗိုလ္မႉးအယ္ဆဲဆဲက ယခုလို ေျပာသည္။
“ဗိုလ္ဘိအေနနဲ႔ BGF သို႔မဟုတ္ DKBA သို႔မဟုတ္ KNU အဲဒီအေနအထားထဲမွာ ဘယ္လိုရပ္တည္မလဲဆိုတာ အားမနာတမ္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္ဘိကေတာ့ အစိုးရနဲ႔လည္း ျပန္မေပါင္းခ်င္ဘူး။ ဒီေကဘီေအအေနနဲ႔ ရပ္တည္ဖို႔က လည္း ဆရာေတာ္(ဦးသုဇန)ကို အားကိုးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ေကအဲန္ယူရဲ႕ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေအာက္မွာပဲ ရပ္တည္ လုပ္ေဆာင္သြားေတာ့မယ္လို႔ ေျပာတယ္။”ဟု ဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ ၁၄ရက္ေန႔က ဒီေကဘီေအသည္ ၎တို႔ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတြင္ တပ္မႉးညီလာခံတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္မႉး ခ်ဳပ္ေစာလားပြယ္ ဦးစီးေသာ ဒီေကဘီေအ ကလို႔ထူးေဘာ ဌာနခ်ဳပ္ေအာက္တြင္ ဗိုလ္မႉးေက်ာ္သက္ႏွင့္ ဗိုလ္မႉးေစာဘိတို႔ကို ကလို႔ထူး၀ါးႏွင့္ ကလို႔ထူးလား ဗ်ဴဟာမႉးမ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သည္ဟု ဒီေကဘီေအက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္။
လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္၊ ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသတြင္ အေျခစိုက္ခဲ့သည့္ နယ္ျခားေစာင့္-BGF (၁၀၁၂) တပ္ရင္းမႉးျဖစ္ခဲ့သူ ဗိုလ္မႉးေစာဘိသည္ ယခုႏွစ္ ေမလေလာက္ကတည္းက အစိုးရကို ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၁)ႏွင့္ တပ္မ ဟာ(၇)ေဒသမ်ားတြင္ ၎၏တပ္ဖြဲ႕၀င္ အင္အား ၁၀၀ေက်ာ္ျဖင့္ လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိသည္။
Photo-KNU (ဒီေကဘီေအ ဗိုလ္မႉးေစာဘိႏွင့္ ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕၏ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံု)
သို႔ေသာ္ ေကအဲန္ယူ၏ တပ္ဖက္ဆိုင္ရာ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္က ဗုိလ္မႉးေစာဘိအား မည္သည့္တာ၀န္ ေပးအပ္မည္ကို ေလာေလာဆယ္ မသတ္မွတ္ရေသးေၾကာင္း အမည္မေဖာ္လိုသူ ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ထိပ္တန္းအရာရွိတစ္ဦးက ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဗုိလ္မႉးေစာဘိက ၎၏တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကို ျပန္လည္စုစည္းကာ နယ္ေျမသတ္မွတ္ လႈပ္ရွားေရးအတြက္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဒီေကဘီေအ ကလို႔ထူးေဘာတပ္ဖြဲ႕မွ ဗိုလ္မႉးႀကီးမုိေရွး ဦးေဆာင္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈအဖြဲ႕သည္ ယခုလ ၃ရက္ ေန႔က ကရင္ျပည္နယ္ အစိုးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈအဖြဲ႕ႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾက ေသာ္လည္း အစိုးရအေနျဖင့္ ဗိုလ္မႉးေစာဘိအဖြဲ႕ကိုမူ လက္ခံျခင္းမရွိေသးေၾကာင္း အတည္မျပဳႏုိင္သည့္ သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။
လူငယ္မ်ားရဲ႕ စကားလက္ေဆာင္
KIC Tuesday, 15 November 2011-- 
ေစာဘလက္(စ္)ေအဇက္ ၂၅ႏွစ္
၀ါသနာ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္
ပညာအရည္အခ်င္း ဆယ္တန္းေအာင္
က်ေနာ့္ဇာတိက ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ခို၀ယ္ရြာမွာ ေမြးပါတယ္။ ေမာင္ႏွမ ၅ေယာက္မွာ က်ေနာ္က ေလး ေယာက္ေျမာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိ၊ နယ္ေျမလည္း မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနေတာ့ မိသားစုရဲ႕ စီးပြားေရး အေျခအေနလည္း မေကာင္းျပန္ေတာ့ ဆယ္တန္္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ဆက္တက္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပတဲ့အေပၚမွာ ၁၀တန္းေအာင္တဲ့အထိပဲ ေက်ာင္းပညာကို အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္။
က်ေနာ္ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဆိုေတာ္နဲ႔ ခရစ္ယာန္အသင္းအုပ္ဆရာ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူမွန္းသူမွန္း သိတတ္လာ တဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ ကိုယ့္လူမ်ဳိးေတြ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေအာက္မွာ ကင္းလြတ္ေအာင္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးေတြအတြက္ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားရင္းနဲ႕ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ခုႏွစ္မွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲ က်ေနာ္ ၀င္လိုက္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ တႏွစ္အၾကာ ခ႐ုိင္ဥကၠဌက က်ေနာ့္ကို ကရင္မ်ဳိးဆက္သစ္ သင္တန္းေက်ာင္းကုိ ပို႔မယ္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္၊ လိုက္နာရမဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကိုပါ က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ကရင္မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းကို နယ္စပ္တစ္ေနရာမွာ တက္ခဲ့ပါတယ္။ ကရင္မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းက တႏွစ္နဲ႔ ရွစ္လ တက္ရပါတယ္။ အဲဒီၾကားထဲမွာ ဗဟုသု တ၊ အေတြ႕အႀကဳံရဖို႔အတြက္ ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ခ႐ိုင္ ၇ခုမွာ Intern (အလုပ္သင္) ၃လ ဆင္းခဲ့ရပါတယ္။ ကရင္မ်ဳိး ဆက္သစ္ေက်ာင္းက လူငယ္ေတြအတြက္ အရမ္းေကာင္းတဲ့ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီမံခန္႔ခဲြမႈနဲ႔ ကရင့္သမိုင္းအေၾကာင္းအရာ စသည့္ဘာသာေပါင္းမ်ားစြာ သင္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာတက္ရင္း အေတြ႔အႀကဳံေတြ၊ စီမံခန္႔ခဲြမႈေတြ ကိုယ့္ကရင္သမိုင္းေၾကာင္းရာေတြ အမ်ားႀကီး သိလာတယ္။ က်ေနာ္ ေက်ာင္းၿပီးရင္ က်ရာတာ၀န္ကို ေက်ႁပြန္ ေအာင္ ထမ္းေဆာင္သြားမယ္။
လူငယ္တေယာက္အေနနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလုံးကို က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ အခု တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔အတြက္ လူငယ္ေတြ လိုအပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပုခုံးလြဲေျပာင္း တာ၀န္ေပးဖို႔အတြက္ လူငယ္ေတြ လိုအပ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသကိုပဲေရာက္ေရာက္ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္ စြမ္းရွိသမွ် ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါလို႔ က်ေနာ္ အဲလိုပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေစာဘလက္(စ္)ေအဇက္ ၂၅ႏွစ္၀ါသနာ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္
ပညာအရည္အခ်င္း ဆယ္တန္းေအာင္
က်ေနာ့္ဇာတိက ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ခို၀ယ္ရြာမွာ ေမြးပါတယ္။ ေမာင္ႏွမ ၅ေယာက္မွာ က်ေနာ္က ေလး ေယာက္ေျမာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိ၊ နယ္ေျမလည္း မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနေတာ့ မိသားစုရဲ႕ စီးပြားေရး အေျခအေနလည္း မေကာင္းျပန္ေတာ့ ဆယ္တန္္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ဆက္တက္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပတဲ့အေပၚမွာ ၁၀တန္းေအာင္တဲ့အထိပဲ ေက်ာင္းပညာကို အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္။
က်ေနာ္ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အဆိုေတာ္နဲ႔ ခရစ္ယာန္အသင္းအုပ္ဆရာ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူမွန္းသူမွန္း သိတတ္လာ တဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ ကိုယ့္လူမ်ဳိးေတြ စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေအာက္မွာ ကင္းလြတ္ေအာင္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးေတြအတြက္ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားရင္းနဲ႕ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ခုႏွစ္မွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲ က်ေနာ္ ၀င္လိုက္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ တႏွစ္အၾကာ ခ႐ုိင္ဥကၠဌက က်ေနာ့္ကို ကရင္မ်ဳိးဆက္သစ္ သင္တန္းေက်ာင္းကုိ ပို႔မယ္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္၊ လိုက္နာရမဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ေတြကိုပါ က်ေနာ့္ကို ရွင္းျပခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ကရင္မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းကို နယ္စပ္တစ္ေနရာမွာ တက္ခဲ့ပါတယ္။ ကရင္မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းက တႏွစ္နဲ႔ ရွစ္လ တက္ရပါတယ္။ အဲဒီၾကားထဲမွာ ဗဟုသု တ၊ အေတြ႕အႀကဳံရဖို႔အတြက္ ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ခ႐ိုင္ ၇ခုမွာ Intern (အလုပ္သင္) ၃လ ဆင္းခဲ့ရပါတယ္။ ကရင္မ်ဳိး ဆက္သစ္ေက်ာင္းက လူငယ္ေတြအတြက္ အရမ္းေကာင္းတဲ့ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီမံခန္႔ခဲြမႈနဲ႔ ကရင့္သမိုင္းအေၾကာင္းအရာ စသည့္ဘာသာေပါင္းမ်ားစြာ သင္ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာတက္ရင္း အေတြ႔အႀကဳံေတြ၊ စီမံခန္႔ခဲြမႈေတြ ကိုယ့္ကရင္သမိုင္းေၾကာင္းရာေတြ အမ်ားႀကီး သိလာတယ္။ က်ေနာ္ ေက်ာင္းၿပီးရင္ က်ရာတာ၀န္ကို ေက်ႁပြန္ ေအာင္ ထမ္းေဆာင္သြားမယ္။
လူငယ္တေယာက္အေနနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလုံးကို က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ အခု တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔အတြက္ လူငယ္ေတြ လိုအပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပုခုံးလြဲေျပာင္း တာ၀န္ေပးဖို႔အတြက္ လူငယ္ေတြ လိုအပ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသကိုပဲေရာက္ေရာက္ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ကိုယ္ စြမ္းရွိသမွ် ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါလို႔ က်ေနာ္ အဲလိုပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
Saturday 12 November 2011
KNU ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး ေကာ္ မတီကို ဖြဲ႔လိုက္ၿပီ
ႏို၀င္ဘာလ ၁၁ရက္။ (ေကအိုင္စီ)
Photo-Nan Paw Gay (ေကအဲန္ယူ ဒုဥကၠဌ ပဒိုေစာေဒးဗစ္သကေဘာ)
အဆိုပါေကာ္မတီတြင္ ဥကၠဌအျဖစ္ KNU ဒုဥကၠဌ ပဒိုေစာေဒးဗစ္သကေဘာ၊ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမူတူးေစး ဖိုး၊ အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ ပဒိုေစာေဒးဗစ္ေထာတို႔ျဖစ္ၾကၿပီး အဖြဲ႕၀င္မ်ားအျဖစ္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္၊ က်န္းမာေရးတာ၀န္ခံ ဗိုလ္မႉးေရာဂ်ာခင္၊ သစ္ေတာတာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုးႏွင့္ ဖားအံခ႐ိုင္ ဥကၠဌ ပဒိုေစာေအာင္ေမာ္ေအးတို႔ ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
အစိုးရသစ္ႏွင့္ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုမည့္ KNU ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ႏွင့္ သြားေရာက္မည့္ ေန႔ရက္မ်ားကို ၎အေရးေပၚ အစည္း အေ၀းတြင္ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္း မရွိေသးသလို ေန႔ရက္ သတ္မွတ္ျခင္းလည္း မရွိေသးဟု သိရသည္။
သို႔ေသာ္ ယခု ေကာ္မတီဖြဲ႕စည္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ KNU ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေကအုိင္စီက ႀကိဳးစားဆက္သြယ္ေနဆဲ ျဖစ္ေန သျဖင့္ အေသးစိတ္ အေျခအေနကို မသိရွိရေသးေပ။
KNU သည္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္က က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ၁၄ႀကိမ္ေျမာက္ ညီလာခံမွ ခ်မွတ္ဆံုးျဖတ္ထားသည့္အတုိင္း ႏုိင္ငံေရးျပႆ နာကို ႏုိင္ငံေရးနည္းအရ တစ္ဆင့္ခ်င္း ေျဖရွင္းသြားမည့္မူအေပၚတြင္ လုပ္ေဆာင္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု KNU အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦး က ေကအုိင္စီကို ေျပာသည္။
ေလးရက္ၾကာျမင့္သည့္ KNU ၏ အေရးေပၚ အစည္းအေ၀းသို႔ ခ႐ိုင္၊ တပ္မဟာ ၇ခုမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ပါ၀င္သည့္ ဗဟိုေကာ္ မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ အရံဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားသာ တက္ေရာက္ခ့ဲၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
KNU ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးေကာ္မတီသည္ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္သြားမည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို ဆက္လက္၍ ႀကီးၾကပ္စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၀ရက္ေန႔က ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ဗဟို ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ႏွင့္ KNU အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ ဦးေဆာင္သည့္အဖြဲ႕တို႔ အခ်ိန္ ၃နာရီၾကာ ပဏာမ ေတြ႕ဆံုမႈျပဳခဲ့သည္ဟု သိရ သည္။
၎ေတြ႕ဆံုမႈတြင္ ျမန္မာအစိုးရဘက္မွ မီးရထား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၊ ႀတိဂံတိုင္းမႉး(ၿငိမ္း) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ခ်စ္သန္း၊ ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ေဒါက္တာတင္ေမာင္သန္း၊ ေဒါက္တာေက်ာ္ရင္လိႈင္၊ ဦးလွေမာင္ေရႊႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဦးေငြစိုး၊ ဦး တိုနီႏွင့္ ဦးကိုကိုေမာင္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။
ယင္းမတိုင္ခင္ ျပည္နယ္အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ၂ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုခဲ့မႈမွာ EC ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မပါ၀င္သျဖင့္ တရားမ၀င္ ေၾကာင္း KNU ဒုဥကၠဌ ပဒိုေစာေဒးဗစ္သကေဘာက ေကအိုင္စီကို ေျပာဆုိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေကအိုင္စီမွ လက္ခံရရွိသည့္ သတင္းမ်ားအရ ၎တရားမ၀င္ ေတြ႕ဆံုမႈကို ကရင္ျပည္နယ္ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ နယ္ စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးေအာင္လြင္က ၫႊန္ၾကားကာ ဦးေစာဖိုးနီ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(ၿငိမ္း)၊ ဘားအံၿမိဳ႕။ သိကၡာေတာ္ရဆရာေတာ္ဦးေစာရင္ျမေရႊ၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕။ အရွင္ေခမာ၀ုဓ၊ ေတာရေက်ာင္းတိုက္၊ ျမ၀တီၿမိဳ႕။ အဂၤလီကန္ အသင္းေတာ္လူႀကီး ဦးေစာဗစ္တာ၊ ဦးတင္ေအး၊ ေရႊျမင္း၀န္ဘုရားေဂါပက(ျမ၀တီၿမိဳ႕)ႏွင့္ ဦးေစာအယ္၀ါးတို႔က ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾက ျခင္းျဖစ္သည္ဟု နယ္စပ္သတင္းမ်ားအရ သိရသည္။
Tuesday 8 November 2011
KIA မွာ အသုံးျပဳခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ဓာတုလက္နက္အေၾကာင္း
ကပစထုတ္ ၁၂၀- မမ စိန္ေျပာင္း
KIA ကို အစိုးရ စစ္တပ္က ဓာတုလက္နက္အသုံးျပဳၿပီး တိုက္ခိုက္ေနေၾကာင္း KIA ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားက သတင္းတင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ ယခုအခါ စစ္ဘက္နီးစပ္သူမ်ားက အဲဒီဓာတုလက္နက္ေတြအား အသုံးျပဳဖို႔ ဘယ္သူက ၫႊန္ၾကားႏိုင္သည္ကို ဤ၀က္ဘ္ဆိုဒ္သို႔ သုံးသပ္တင္ျပလာပါတယ္။ ဓါတုလက္နက္မ်ားကို ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရုံဟာ ကာကြယ္ေရးပစၥည္းစက္ရုံေတြသာ ျဖစ္ၿပီး ကာကြယ္ေရးပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈအရာရွိခ်ဳပ္ (ကကထုတ္) လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္ပါတယ္။ ကကထုတ္ဟာ ကကၾကည္းရဲ႕ တိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲမႈေအာက္မွာ ရွိၿပီး အထူးလွ်ိဳ႕၀ွက္၊ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္အဆင့္ သတ္မွတ္ထားကာ ေတာ္ရုံတန္ရုံ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးရုံးမ်ားကပင္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ သိရွိပိုင္ခြင့္ မရွိၾကေပ။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တပ္မေတာ္အရာရွိ အၿငိမ္းစားတစ္ဦးက ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာပါတယ္။
“နအဖ ေခတ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ေနတုန္း အင္လ်ားကန္ေစာင္း နံေဘးမွာ ရွိတဲ့ ယခင္ DI-4 ကပစ(၄) ၀င္းအတြင္းသို႔ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫႊန္႔တပည့္ေတြ ေထာက္လွမ္းေရးက ၀င္ေရာက္တဲ့ ကိစၥအေပၚ ကကၾကည္းနဲ႔ ကကထုတ္က ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္ဗ်၊ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားရတယ္။ ”
KIA ကို ဓါတုလက္နက္ အသုံးျပဳခြင့္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ကကၾကည္းမွ ၫႊန္ၾကားခဲ့ေၾကာင္း သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ အဲဒီသတင္းနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး စစ္ဘက္နီးစပ္သူမ်ားက သုံးသပ္ရာမွာ ကကထုတ္ဟာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း) ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုး၀င္းရဲ႕ အမိန္႔ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္မွာ ရွိၿပီး သူ႔ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မပါဘဲ ဓါတုလက္နက္မ်ားကို အသုံးျပဳဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အနိမ့္ဆုံးကေတာ့ ညွိႏႈိင္းကြပ္ကဲေရးမွဴး ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး လွေဌး၀င္း(ညွိ/ကြပ္) ဆီမွ အမိန္႔စီးဆင္းရမွာျဖစ္ေၾကာင္း KIA ကို ဓါတုလက္နက္သုံးခြင့္ျပဳဖို႔ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ (တပ္ခ်ဳပ္) ႏွင့္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုး၀င္း (ဒုတပ္ခ်ဳပ္)၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး လွေဌး၀င္း (ညွိ/ကြပ္) ခြင့္ျပဳမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အသံုးျပဳခြင့္ေပးရင္ေတာင္မွ ေျခလ်င္တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားမွာ အသံုးျပဳတဲ့ စိန္ေျပာင္းမ်ားတြင္ မဟုတ္ဘဲ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ အေျမာက္ႀကီးမ်ားရွိတဲ့ အေျမာက္တပ္ရင္းမ်ားက ပစ္ခတ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အသုံးျပဳခြင့္ေပးခဲ့ရင္ ေပးတဲ့သူအေပၚ တန္ျပန္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိႏိုင္တာေၾကာင့္ မွန္/မမွန္ကိုေတာ့ အခ်ိန္ယူ စုံစမ္းစစ္ေဆး ေဖာ္ထုတ္ဖို႔လိုေနေၾကာင္း စစ္ဘက္နီးစပ္သူမ်ားက သုံးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒီသတင္းကို အတည္ျပဳဖို႔ဆိုတာဟာ လုံၿခဳံေရးတင္းၾကပ္တဲ့ ကကၾကည္းသို႔ အခ်ိန္ယူ လွည့္ပတ္ေမးျမန္းမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုပါတယ္။ ဓါတုလက္နက္မ်ား ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ကပစ ကေတာ့ စိန္ေျပာင္းက်ည္မ်ား ထုတ္လုပ္ေနတဲ့ ကပစ(၁၂) ျဖစ္ၿပီး ဤ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား စိတ္အ၀င္စားဆုံး ေဆာင္းပါးအျဖစ္ စံခ်ိန္တင္ခဲ့တဲ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာဖုိ႔ ဒီလို စီမံကိန္းေတြ ရွိတယ္ဗ်ိဳ႕ ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္မ်ားမွ ကပစ(၁၂) အေၾကာင္း စစ္ေရးေလ့လာသူမ်ား သုံးသပ္ႏိုင္ရန္ ျပန္လည္ေကာက္ႏႈတ္ တင္ျပေပးလိုက္ရပါတယ္။
ကပစ (၁၂) က မေကြးတိုင္း၊ သရက္ၿမိဳ႕နယ္၊ စခန္းႀကီးေက်းရြာ၊ ပိေတာက္ပင္ေက်းရြာတို႔၏ ေတာင္ဘက္ ၃ မိုင္ေက်ာ္တြင္ ရွိပါတယ္။ ဒီစက္ရုံကို ၁၉၉၆ ခုနွစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံအမွတ္ ကဖ-၂၆-က-၉၇ ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အင္အား (၁၄၄၅) ဦး လ်ာထားရာ လက္ရွိအင္အား (၄၀၀) ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ 120mm, 60mm, 105mm, 81mm က်ည္မ်ား ထုတ္လုပ္ေနပါတယ္။ ေျမဧက (၁၆၀၀၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး အပိုင္း ၂ ပိုင္းခြဲ၍ နိုင္ငံ ၂ နိုင္ငံရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ တည္ေဆာက္ တပ္ဆင္ ထုတ္လုပ္လ်က္ရွိပါတယ္။ ပထမပိုင္းကို ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံ ေဒ၀ူးကုမၸဏီမွ က်ည္ဆန္ကိုယ္ထည္၊ ေနာက္ၿမီး ဒလက္မ်ားကို တပ္ဆင္ ထုတ္လုပ္ၿပီး၊ ဒုတိယအပိုင္းကို ၄င္းက်ည္ဆန္မ်ား၏ အတြင္းပိုင္း အစပိ်ဳးယမ္းႏွင့္ ခြင္းယမ္းမ်ားကို ခ်က္ကိုစလုိ ေဗးကီးယားႏိုင္ငံမွ စက္မ်ား၀ယ္ယူၿပီး ၄င္းႏုိင္ငံမွ ပညာရွင္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္- ခ်က္ကိုစလို ေဗးကီးယားႏိုင္ငံမွ လက္နက္၊ က်ည္ဆန္လုပ္ ဆက္စပ္ ပစၥည္းမ်ား တင္ပိ႔ုေနမႈမွာ ေနတိုး အဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံအျဖစ္ မသတ္မွတ္မီကာလက ေပးပို႔ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနတိုး အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ သတ္မွတ္သည့္ ကာလမွ ယေန႔ အထိ ၄င္းဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ား ေပးပို႔ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ပါ)။ ၄င္းက်ည္ထုတ္လုပ္သည့္ စက္မ်ားမွာ ေခတ္မွီ အီလက္ထရြန္နစ္ထိန္း ကိရိယာမ်ား တပ္ဆင္ အသုံးျပဳထားသျဖင့္ ကပစ (၃) ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ထုတ္လုပ္နုိင္ပါတယ္။
ကပစ (၃) ကေတာ့ ပဲခူးတိုင္း၊ ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဆင္တဲစခန္းမွာ ရွိပါတယ္။ ေျမဧရိယာ အက်ယ္အ၀န္းက ဧက (၃၀၀၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး စစ္သည္အင္အားက (၉၀၀) ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈကေတာ့ 120mm, 60mm, 105mm, 81mm, အစရွိတဲ့ က်ည္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိထုတ္လုပ္မႈနႈန္းက လစဥ္ပုံမွန္ က်ည္တမ်ိဳးစီကို (၄ေသာင္း) ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ ထုတ္ပါတယ္။
Monday 7 November 2011
‘Red Spider’ tries to save Suu Kyi
New Delhi (Mizzima News) – The plan was bold and hush-hush; Code named “Red spider,” the aim of the never-executed operation in 1991 was to free opposition leader Aung San Suu Kyi from house arrest at her lakeside home in Rangoon and spirit her off to set up an alternative government.
A few members of the militant All Burma Students' Democratic Front (ABSDF) and some leaders of armed ethnic forces had planned the clandestine operation to free Suu Kyi, the head of a small undergroud group told Mizzima.
Such a parallel government, they hoped, would draw a significant number of soldiers to defect from the Burmese army. Their hope was to tip the balance of power away from the military junta. The plan cost them their freedom when was exposed and they were all arrested.
Sunday 6 November 2011
ယာယီအတုိက္အခုိက္ရပ္စဲသည့္ေန႔က က်ဆုံးေသာ ရဲေဘာ္သုိ႔
Nyein Wai – ႏုိ၀င္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၁
လြန္ခဲ့တဲ့လထဲက အင္တာနက္ သတင္းဌာနတစ္ခုမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက တိုက္ပြဲတပြဲအေၾကာင္း ႐ုိက္ထားတဲ့မွတ္တမ္းတင္ဗြီဒီယုိကို က်ေနာ္ ၾကည့္ရပါတယ္။
မီးစြဲေလာင္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ကားတစင္း၊ မီးကြၽမ္းသြားၿပီးျဖစ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ကားတစင္း၊ မီးေလာင္ထားတဲ့ကားေပၚမွာ အစိုးရစစ္တပ္က ေသ ဆံုးေနတဲ့စစ္သားေတြ။ သူတို႔တကိုယ္လံုး မီးေသြးခဲလိုျဖစ္ေနတာ၊ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ေသဆံုးေနၾကတာ။ လမ္းေဘးေတာစပ္မွာလည္း ဟို တေလာင္း သည္တေလာင္း။
ၿပီးေတာ့ လက္ေနာက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ခံထားရတဲ့ အစိုးရစစ္သား သံု႔ပန္းႏွစ္ေယာက္။ ေနာက္ထပ္ လက္ရဖမ္းမိထားတဲ့ အစိုးရစစ္တပ္ စစ္ ဗိုလ္တစ္ဦး။ စစ္ဗိုလ္လုပ္သူက စကားကို ပီပီသသေတာင္မွ ေျပာမထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ထိတ္လန္႔ေနတဲ့မ်က္ႏွာ။
ဒီအစိုးရစစ္သားအေလာင္းေတြနဲ႔ လက္ရဖမ္းဆီးမိခဲ့တဲ့စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြဟာ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရဲ႕ ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္တာခံရတဲ့ သူေတြပါ။ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရဲ့လက္မွာက်ေရာက္သြားတဲ့ အစိုးရစစ္သား သံု႔ပန္းေတြပါ။
ဒီဗီဒိုယိုေခြကို အင္တာနက္ေပၚတက္လာႏိုင္တဲ့လူတိုင္း ေတြ႕ႏို္င္ၾကမွာပါ။ တျခားၾကည့္႐ႈခြင့္ရတဲ့သူေတြ ဘယ္လိုခံစားၾကရသလဲဆိုတာ မခန္႔မွန္းတတ္ေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ သံုးေလးရက္ အဲဒီျမင္ကြင္းေတြကိုပဲ ျပန္ျပန္စဥ္းစားေနမိၿပီး ေမးခြန္းတခ်ဳိ႕ကိုလည္း စိတ္ထဲက အထပ္ထပ္အခါခါ ေမးေနမိပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ အခုလို အေသအေၾက ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ဖို႔အတြက္ ဒီစစ္ပြဲဟာ တကယ္ေကာလိုအပ္ေနေသးလို႔လား။ စစ္ သားေတြကို စစ္တိုက္ဖို႔လႊတ္လိုက္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အခုလို စစ္သားေတြ စစ္ေျမျပင္မွာ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေသဆံုးေနၾကရတဲ့ ဒီဗီဒီ ယိုအေခြကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုခံစားခ်က္မ်ားရွိေနၾကပါ့မလဲ။ ဒီလိုအေျခအေနနဲ႔ ဒီလိုအခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ စစ္သားေတြေသဆံုးေစတဲ့ ဒီနည္းနဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵကို ျဖည့္ဆီးယူတယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီဆႏၵဟာ ဘယ္လိုဆႏၵအမ်ဳိးအစားမ်ဳိးပါလိမ့္။
တခါေသဆံုးသြားၾကရတဲ့ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြရဲ႕ က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြက ဒီဗီဒီယိုအေခြကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုခံစားေနၾကရမလည္း။ ဒို႔ ေခါင္းေဆာင္ ဒို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြအတြက္ ဒို႔လင္သားေတြ ဒို႔ဖခင္ေတြ အခုလိုေသေနၾကရတာ ဂုဏ္ယူစရာပါကြာဆိုၿပီး လူပံုအလယ္မွာ ဝံ ႂကြားေနၾကလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးကို တစံုတေယာက္ကမ်ားေတြးမိရင္ အဲဒီလိုေတြးတဲ့လူဟာ က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့လူေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔ မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ဆိုၾကရမွာပါ။ ဒီၾကားထဲ ဒီကေန႔စစ္သားေတြ ေသၾကရၿပီးေနာက္တေန႔က်ေတာ့ တခါစိတ္ကူးေပါက္ၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲတဲ့ အလုပ္ကို ဒီစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကပဲ ေကာက္ခါငင္ကာထလုပ္ခ်င္လုပ္ေနဦးမွာ။ ဒါဆိုရင္ အပစ္အခတ္မရပ္စဲခင္ ေသၾကရတဲ့ စစ္သားေတြရဲ႕ အျဖစ္ကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လိုမွတ္တမ္းတင္ၾကမလဲ။ တကယ့္ကို အျမင္ အသိ တိုလြန္း ကန္းလြန္းလွတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ဒီလို ေခတ္ႀကီး မွာ စစ္ပြဲေတြကို အာသာတငမ္းငမ္းျဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ့အျမင္မ်ဳိးနဲ႔လည္း က်ေနာ္ မပစ္မွားရက္ပါဘူး။
ဝမ္းနည္းဖို႔အေကာင္းဆံုးကေတာ့ စစ္ေျမျပင္မွာ လူေတြ၊ စစ္သားေတြ၊ ေသေၾက ထိခိုက္ေနတဲ့ ေန႔စဥ္အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးမွာ တက္ေရာက္ေနၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ အသံခပ္တိုးတိုးေလးပဲ ေရွ႕ေျပာ ေနာက္ၾကည့္ အေန အထားမ်ဳိနဲ႔ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကရတဲ့အခ်က္ပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ့ လတ္တေလာ အေရးအႀကီးဆံုးျပႆနာေတြထဲမွာ လူေတြ ေန႔တိုင္းေသေနၾကရတဲ့ ဒီျပည္တြင္းစစ္ျပႆနာဟာ တကယ္ေတာ့ ေန႔ေရႊ႕ ညေရႊ႕လုပ္ေနလို႔ရတဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဆိုရင္ ဒီလႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးဟာ ဒီတိုင္းျပည္မွာ လူေတြအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနၾကရတဲ့အျဖစ္ကို ေရွာင္ကြင္းၿပီး ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတြမုန္႔လုစားတဲ့ကိစၥမ်ဳိးေလာက္ကိုပဲ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ ေတြမ်ား ျဖစ္ေနသလား။ က်ေနာ္ အဲသလိုလည္း မယံုၾကည္ခ်င္ပါဘူး။
သက္ေတာ္ရွည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမား ကဗ်ာဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာက ဒီတိုင္းျပည္မွာ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမႈေတြ စပ္စဲဖို႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္တဲ့အခါ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုမလိုလားတဲ့သူ ရွိမယ္ထင္တယ္လို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီစကားကို အေျခခံၿပီးစဥ္းစားရင္ လက္ရွိစစ္ပြဲေတြ အျပင္းအထန္ျဖစ္ပြားလာေနတာကိုေထာက္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလံုးရဲ႕ေနာက္မွာ စစ္လိုလားသူ သိန္းငွက္တစ္အုပ္ ရွိေနတဲ့သေဘာမ်ား လား။ အေတာ့္ကို စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စရာေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးပါ။
မွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံကျပႆနာေတြဟာ တေန႔တည္း တရက္တည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔မရႏိုင္တဲ့ျပႆနာေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာ မျငင္းပါ ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိတိုင္းျပည္မွာ အာဏာအရွိဆံုးပုဂိုလ္ေတြဟာ ေျဖရွင္းရခက္တဲ့ျပႆနာေတြကို အခုျဖစ္ေနတဲ့စစ္ပြဲေတြက ပိုၿပီး ခက္ ခဲ႐ႈပ္ေထြးေအာင္ လုပ္ေနသလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မေတြးမိၾကလို႔မ်ားလား။ ဒီလိုလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔က တိုင္းျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္း ရာစုတဝက္ေက်ာ္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ၾကသူေတြပဲဟာ။ ဒါဆိုရင္ ဘာျပဳလို႔ ျပည္တြင္းစစ္မီးကို ဓါတ္ဆီထပ္ေလာင္းေနၾကတာမ်ားလဲ။ ပိုၿပီး စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေစတဲ့အခ်က္က `ဝ´ လို လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ိဳးၾကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာကို ေဘးခ်ိပ္ၿပီး နယ္ျခားေစာင့္ တပ္အသြင္ေျပာင္းေရး မလုပ္ခိုင္းေတာ့ဘူးဆိုၿပီး လက္မွတ္ထိုး သေဘာတူလို႔ရတယ္ဆိုရင္ တျခားတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ေတြ ကိုလည္း ဘာျပဳလို႔ အဲသလို ေျဖရွင္းဖို႔ မလုပ္ႏိုင္ၾကတာလဲ။ ဘာျပဳလို႔မ်ား စစ္သားေတြကို သတ္ကြင္းထဲ ဆင္းသြားဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့ၾကတာလည္း။ က်ေနာ္ မေတြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ကိုပဲ ထိတ္လန္႔မိတယ္။ စိုးရိမ္မိတယ္။ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ဟာ တကယ့္ကို ကံဆိုးလွပါတယ္။
ေခတ္မမီေတာ့ပါဘူး။ သေဘာထားကြဲတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြကို စစ္တိုက္ၿပီး အညံံ့ခံခိုင္းတဲ့လုပ္ရပ္မ်ဳိးကို ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရးအတြက္ လုပ္ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ဝါဒျဖန္႔မႈမ်ဳိးဟာ တကယ့္ကို တန္းမမီလွေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုအယူအဆ ဒီလိုနည္းဟာ တိုင္းျပည္တခုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ရွိသူမ်ားအဖို႔ မကိုင္စြဲသင့္တဲ့ ခပ္တိမ္တိမ္ ခပ္တံုးတံုး အယူအဆပါ။ အေတြးအေခၚေတြနည္းပညာေတြ ကမာၻနဲ႔ခ်ီၿပီး အခုလို အလ်င္အျမန္ ခုန္ပ်ံေပါက္ကြဲထြန္းကားေနတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ရွိတဲ့ေသနတ္အစုတ္ကေလး ခါးျခားက ခဏခဏ ထုတ္ခ်ိန္ျပရတာကို ေက်နပ္ေနတဲ့ အဲသလိုဒႆနမ်ိဳး အဲသလိုျပႆနာေျဖရွင္းနည္းမ်ဳိးဟာ ေပမီ ေဒါက္မီတဲ့ အလုပ္ ၾကပ္ျပည့္တဲ့ အလုပ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ဘယ္ပညာတတ္မဆို သိေနတဲ့ကိစၥပါ။
က်ေနာ္ထင္တယ္ေလ။ တကယ္ေတာ့ လက္ရွိတိုင္းျပည္မွာ တာဝန္အရွိဆံုးပုဂို္လ္ေတြဟာ အခုတိုက္ေနတဲ့စစ္ပြဲဟာ တကယ္ပဲ ျပည္ ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရးအတြက္ တိုက္ေနတဲ့စစ္ပြဲအျဖစ္ တကယ္ယံုၾကည္လို႔ စစ္သားေတြကို စစ္ေျမျပင္ဆီလႊတ္ေနၾကတာ ဟုတ္မယ္မထင္ ပါဘူး။ တျခားအေၾကာင္းေတာ့ ရွိကိုရွိရပါလိမ့္မယ္။ ဘာျပဳလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူတို႔က တိုက္သာတိုက္ေနရတာ မ်က္ႏွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္ေျပာင္ထားၿပီး တိုက္ေနရတဲ့သေဘာက သိသာလြန္းေနလို႔ပါ။ ဒီလို အခင္းအက်င္းက ေန႔စဥ္လူေတြ ေသေနရတဲ့ စစ္ပြဲႀကီးတပြဲ တိုက္ေနတာကို လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ကန္႔လန္႔ကာေနာက္မွာ လူတစုက ႀကိတ္ဝိုင္းလုပ္ၿပီး စစ္မီးေမႊး စစ္မီးအားေပးလုပ္ေနတဲ့ အခင္းအက်င္း သေဘာ ျဖစ္မေနေစဘူးလား။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဒီအခ်က္က သူတို႔အတြက္ အထိမခံေရႊပန္းကန္ကိစၥမို႔ အခုထက္ထိ အစိုးရစစ္တပ္ စစ္ သားေတြ စစ္ေျမျပင္မွာ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ေသေနၾကရတာ စစ္ပြဲနဲ႔နီးတဲ့ေဒသေတြမွာ အရပ္သားေတြကို ရန္သူသဖြယ္ ဆက္ဆံအႏုိင္က်င့္ ေနၾကတာကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ေတာ္ႀကီးက အေျခအေနၾကည့္လက္ေရွာင္ၿပီး အသံတိုးတိုးေလးပဲ ေျပာေနၾကရတာျဖစ္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ ရပါတယ္။
သည့္ထက္ပိုၿပီး စိတ္ပူပန္ဖို႔ေကာင္းတာက အစိုးရက လႊတ္လိုက္တဲ့စစ္သားေတြ အရာရွိေတြကိုယ္တိုင္က ဒီကေန႔ သူတို႔တိုက္ေနရတဲ့ စစ္ပြဲဟာ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရးအတြက္ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ ကာကြယ္ေရးအတြက္ တိုက္ၾကရတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆကို လက္ခံသေဘာေပါက္ ယံုၾကည္လို႔ တိုက္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကေလးကအစ သိေနတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ဒီလို အခိုင္အမာယံုၾကည္ၿပီး တိုက္ေနတဲ့ စစ္ပြဲမဟုတ္လို႔လည္း ဘယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကမွ လႊတ္ေတာ္ေရွ႕ထြက္ၿပီး သူတို႔တိုက္ေနတဲ့ စစ္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ သေဘာထားေတြကို ရဲရဲတင္းတင္းဝင္မေျပာရဲပဲ အသံတိတ္လုပ္ေနၾကတာေပါ့။ စစ္ျဖစ္ေနတဲ့သတင္းေတြ အေျခအေနေတြကို အစိုးရသ တင္းစာေတြမွာ အရိပ္အေယာင္ေတာင္မွမေရးပဲ ဖံုးေနကာေနၾကတာေပါ့။ ဒါကဘာကိုျပသလဲဆိုေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ သူတို႔ဖန္တီးတဲ့ စစ္ပြဲအေပၚ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ႏိုင္ငံေရးအရ ခိုင္ခိုင္မာမာယံုၾကည္မႈမရွိလို႔ လူေတြေရွ႕ထြက္ရပ္ၿပီး လက္သီးလက္ေမာင္းမတန္းရဲတာပဲေပါ့။ ဒါဆိုရင္ မွန္ကန္တဲ့ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္မရွိတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းတခုဟာ ဘယ္ကိုဦးတည္သြားႏိုင္သလဲ။ ေရွ႕တန္းေတြမွာ အစိုးရ စစ္တပ္ စစ္သားတခ်ဳိ႕က အရပ္သားေတြအေပၚ လုပ္ကိုင္ဆက္ဆံေနတဲ့ အေျခအေနေတြက အေျဖေပးေနပါၿပီ။
(၄၊ ၁၁၊ ၂၀၁၁) ေန႔က ဒီေကဘီေအနဲ႔ အစိုးရ အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႔ သေဘာတူၾကျပန္ပါတယ္။ အေျခအေနကုိၾကည့္ရတာ ဒီအပစ္အခတ္ ရပ္စဲပံု ရပ္စဲနည္းက ယာယီသေဘာမ်ားျဖစ္ေနမလားလို႔လည္း စိတ္ထင့္မိပါတယ္။ ဒီလိုေျဖရွင္းပံု ေျဖရွင္းနည္းဟာ အခ်ိန္မေရြး ေသနတ္ သံေတြ ျပန္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ေျဖရွင္းနည္း၊ တခ်ိန္က်ရင္ သည့္ထက္ ႀကီးမားတဲ့အင္အားနဲ႔တိုက္ခိုက္ဖို႔ကို ဦးတည္တဲ့ေျဖရွင္းနည္းဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ပူပန္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ေျဖရွင္းနည္းပါ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလိုက္ၾကတာကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မူအားျဖင့္ ႀကိဳဆိုၾကရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ သည့္ထက္ ခပ္ေစာေစာက တည္းက အပစ္အခတ္ရပ္စဲႏိုင္ခဲ့ၾကရင္ ပိုၿပီးမေကာင္းေပဘူးလား။ ႏွစ္ဘက္စလံုး ဘယ္စစ္သားမွ ေသေၾကဒဏ္ရာရတဲ့အျဖစ္က သက္သာ မသြားႏိုင္ေပဘူးလား။ ဒါမွမဟုတ္ အစကတည္းက စစ္မတိုက္ပဲ ျပႆနာေျဖရွင္းလို႔ရႏိုင္ခဲ့ရင္ ပိုၿပီးမေကာင္းေပဘူးလား။ ဘယ္စစ္သား တေယာက္တေလမွ မေသမေပ်ာက္ေစတဲ့ ေျဖရွင္းပံု ေျဖရွင္းနည္းဟာ အေကာင္းဆံုးနည္း မဟုတ္ေပဘူးလား။
က်ေနာ္က ကဗ်ာေရးတဲ့သူပါ။ က်ေနာ့္မွာ ဒီကိစၥဝင္ေျပာရေလာက္ေအာင္ ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရး နယ္ပယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဝမ္းစာမရွိဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ ဝန္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေန႔စဥ္ၾကားေန ျမင္ေနရတဲ့ စစ္ပြဲေတြရဲ႕ အနိဌာ႐ုံ သတင္းေတြ ျမင္ကြင္းေတြက ယဥ္ေက်းမႈေရးနယ္ပယ္က လူသားတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္အဖို႔႔ အခုလိုဝင္ေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ လက္ယပ္ေခၚေနလို႔သာ မေနသာလို႔ ဝင္ေျပာလိုက္ရတာပါ။
ကဗ်ာေရးတဲ့သူပီပီ ဒီေဆာင္းပါးကို ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။
ယာယီအတိုက္အခိုက္ရပ္စဲသည့္ေန႔က က်ဆံုးရေသာရဲေဘာ္သို႔
စစ္ေျပၿငိမ္းလိုက္ၿပီ ဆိုပါကလား
သတင္းသည္ ငွက္ထက္ျမန္၏
ေလထက္လည္း ျမန္၏
ဒါတင္လည္း မဟုတ္ေသး
မိုးႀကိဳးသြားထက္လည္း ျမန္၏။ ေလာကဓာတ္တခြင္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပီတိအဟုန္ျဖင့္
တုန္ခါပဲ့တင္လ်က္ပါတကား။
အလို …ေနအုန္း
အလာေကာင္းေပမယ့္
အခါ ေႏွာင္းေလျခင္း
က်ဆံုးရွာၾကကုန္ၿပီးေသာ
ရဲေဘာ္အဖို႔ရာတြင္
တကယ္ကို အခါေႏွာင္းပါၿပီ။
နာရီပိုင္းေလာက္ေစာခဲ့လ်င္
ရဲေဘာ္ မေသ
သူ႔ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြနဲ႔
ရယ္ကာ ေမာကာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ကာ
ရွင္လ်က္ တည္အံ့။
ဒီ့ထက္ဒီပိုခဲ့လ်င္ကား ေကာင္းေလစြ
ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ဘယ္ရဲေဘာ္ တစ္ေယာက္မွ်
မေသမေပ်ာက္
မက်ဆံုးရွာၾကေသးမီျဖစ္ခဲ့မူကား အေဟာတဝ ေကာင္းေလစြ။ ။
သတင္းသည္ ငွက္ထက္ျမန္၏
ေလထက္လည္း ျမန္၏
ဒါတင္လည္း မဟုတ္ေသး
မိုးႀကိဳးသြားထက္လည္း ျမန္၏။ ေလာကဓာတ္တခြင္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပီတိအဟုန္ျဖင့္
တုန္ခါပဲ့တင္လ်က္ပါတကား။
အလို …ေနအုန္း
အလာေကာင္းေပမယ့္
အခါ ေႏွာင္းေလျခင္း
က်ဆံုးရွာၾကကုန္ၿပီးေသာ
ရဲေဘာ္အဖို႔ရာတြင္
တကယ္ကို အခါေႏွာင္းပါၿပီ။
နာရီပိုင္းေလာက္ေစာခဲ့လ်င္
ရဲေဘာ္ မေသ
သူ႔ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြနဲ႔
ရယ္ကာ ေမာကာ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ကာ
ရွင္လ်က္ တည္အံ့။
ဒီ့ထက္ဒီပိုခဲ့လ်င္ကား ေကာင္းေလစြ
ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ဘယ္ရဲေဘာ္ တစ္ေယာက္မွ်
မေသမေပ်ာက္
မက်ဆံုးရွာၾကေသးမီျဖစ္ခဲ့မူကား အေဟာတဝ ေကာင္းေလစြ။ ။
(ခရိုေအရွား ကဗ်ာဆရာ ဂရီေဂၚဗီယက္ရဲ႕ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ စာေပါင္းစုစာအုပ္၊ အမွတ္(၂) တြင္ ပါရွိတဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါ တယ္။)
Saturday 5 November 2011
တိုင္းရင္းသားအေရး တိုးတက္ဖို႔ လိုေသးတယ္လို႔ ကုလကိုယ္စားလွယ္က ေဝဖန္
RFA,2011-11-04
အားရစရာ အပိုင္းေတြရွိေပမဲ့ တိုင္းရင္းသား အေရးကိစၥေတြမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ တိုးတက္ဖို႔ လိုေသးတယ္လို႔ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ ျမန္မာနိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ဗီေဂ်းနမ္ဘီးယားက ဒီေန႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ျမန္မာနို္င္ငံ သံုးရက္ၾကာ ခရီးစဥ္ ေနာက္ဆံုးေန႔ ရန္ကုန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္မွာလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ အဲဒီလို ေျပာၾကားတာလို႔ ကိုယ္တိုင္ သတင္းသြားယူခဲ့တဲ့ သတင္းေထာက္ တစ္ဦးက ေျပာျပပါတယ္။ မစၥတာ နမ္ဘီးယားဟာ ေနျပည္ေတာ္မွာ အစိုးရ ထိပ္တန္း တာဝန္ရွိသူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးသလို ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေနအိမ္မွာ မေန႔ ညေနပိုင္းက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔မြန္းလြဲပိုင္းမွာ ျမန္မာနို္င္ငံက ျပန္လည္ မထြက္ခြာခင္ မနက္ပိုင္းမွာ ႏို္င္ငံေရးပါတီတခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္လို႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ UNDP ကုလသမဂၢ အစီအစဥ္႐ုံး ေျပာခြင့္ရသူ ဦးေအးဝင္းက ေျပာပါတယ္။ မစၥတာ နမ္ဘီးယားဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္က ေရာက္ရွိလာတာပါ။ သူ႔ခရီးစဥ္ဟာ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္မွာ ပထမဆံုး လာေရာက္တဲ့ ခရီးစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး နိုဝင္ဘာလမွာ မစၥတာ နမ္ဘီးယား ျမန္မာနို္င္ငံ ေရာက္လာၿပီး အဲဒီတုန္းက စစ္အစိုးရ တာဝန္ရွိသူေတြနဲ႔ေရာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္ေျမာက္ခါစ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ပါ ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။
အားရစရာ အပိုင္းေတြရွိေပမဲ့ တိုင္းရင္းသား အေရးကိစၥေတြမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ တိုးတက္ဖို႔ လိုေသးတယ္လို႔ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ ျမန္မာနိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ဗီေဂ်းနမ္ဘီးယားက ဒီေန႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ျခံဝန္းတြင္ ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ ျမန္မာနိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ဗီေဂ်းနမ္ဘီးယားက သတင္းေထာက္မ်ား၏ ေမးျမန္းခ်က္မ်ားကုိ ေျဖၾကားေနစဥ္။
Wednesday 2 November 2011
တိုင္းရင္းသားအေရး မေမ့သင့္ၿပီ
စာေရးသူ- ေအာင္လင္းထြဋ္
Irrawaddy News
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အင္အားႀကီးငယ္ လူမ်ိဳးစုေပါင္း ရာေက်ာ္ႏွင့္ စုေပါင္းဖြဲ႔စည္း တည္ေထာင္ထား ေသာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ ဆိုသည္ကို အထူးေျပာစရာ လိုမည္မထင္ပါ။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ ေန႔တြင္ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ေနာက္မွ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ျဖစ္လာသည္ကို အားလုံး သတိရေနၾကပါလိမ့္မည္။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေနျဖင့္“ဗမာေတြအခ်င္းခ်င္း ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးကိုပဲ လုပ္ေနၾကသည္ တိုင္းရင္းသားအေရးကို ေမ့ ေနၿပီ”ဟု အသံမ်ား ထြက္လာေနပါသည္။ မၾကာေသာကာလက ဒုတိယပင္လုံညီလာခံဟု ေၾကြးေၾကာ္ခ့ဲေသာ္လည္း ယေန႔ေမွးမိွန္ စျပဳေနသည္ကို အားမလိုအားမရျဖစ္၍ ေနၾကသည္ဟုလည္း သိရပါသည္။
တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမအသီးသီးတြင္ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား၌ တပ္မေတာ္၏ ထိုးစစ္ေၾကာင့္၊ တပ္မေတာ္ သား အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အျပစ္မ့ဲအရပ္သူအရပ္သားမ်ား အသတ္ခံရျခင္း၊ မုဒိန္းအက်င့္ခံရျခင္း၊ အရိုက္အႏွက္ခံရျခင္း၊ အစား အေသာက္ ပစၥည္းမ်ား လုယက္ခံရျခင္း၊ ေပၚတာအဆြဲခံရျခင္းတို႔ ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရ ပါသည္။
အလားတူ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ တခ်ိဳ႕ကလည္း စစ္တပ္ႏွင့္မသက္ဆိုင္ေသာ အရပ္သူအရပ္သားမ်ား စစ္မႈထမ္း ေဟာင္းမ်ားကို ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္မႈမ်ား ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။
ယခုအတိုင္းဆက္၍ အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ား လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားမည္ ဆိုပါက ေနာင္တခ်ိန္တြင္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈမွ သည္ နာက်ည္းမႈသို႔ကူးေျပာင္းၿပီး သမိုင္းအဆက္ဆက္ ဗမာသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ထာဝရရန္သူမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရွိပါသည္။
ဗမာ့တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္သည့္ ႏွင္းဆီခိုင္ တပ္မေတာ္ဘဝမွ စုေတၿပီးေနာက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွသည္ ယေန႔အထိ အာ ဏာရွင္ အဆက္ဆက္၏ လက္ေအာက္တြင္ လိုအပ္သလို စစ္ကြ်န္အျဖစ္ အသံုးခ်ခံခ့ဲရပါသည္။ အာဏာရွင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ တပ္မေတာ္အေပၚ ျပည္သူလူထု၏ ေလးစားမႈ ၾကည္ညိဳမႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းခ့ဲၿပီး အဆိုးဆုံးမွာ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ လက္ထက္တြင္ တပ္မေတာ္ကို အလံုးစုံပ်က္စီးေစရန္ ေဆာင္ရြက္သြားခ့ဲပါသည္။ အဆိုးဆံုးမွာ စာရိတၱပိုင္းဆိုင္ရာကို တပ္မေတာ္ အရာရွိ အရာခံ အၾကပ္တပ္သား အားလုံး အဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ မွသည္ အဆင့္ အနိမ့္ဆုံးတပ္သားအဆင့္အထိ အာဏာကိုအသုံးျပဳၿပီး ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားရွာမႈကို အေရးမယူဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခ့ဲျခင္းေၾကာင့္ စာေရးသူတို႔ တပ္မေတာ္အတြင္းရွိစဥ္မွာပင္ တပ္မေတာ္တြင္ အားလုံး “သူခိုးႀကီးႏွင့္ သူခိုးေလး”ေတြပဲဟု ဟာသ ေဆာင္ပုဒ္တခုထြက္ခ့ဲသည္မွာ ယေန႔တိုင္ရွိေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
ထိုစဥ္ကတည္းက စာေရးသူတို႔ အသိုင္းအဝန္းအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္လည္းပ်က္ၿပီ တိုင္းျပည္လဲပ်က္ၿပီ ဟုမွတ္ခ်က္စကား ေျပာခ့ဲၾကပါသည္။
နဝတ ၊ နအဖ လက္ထက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ဝန္ႀကီးမ်ား အပါအဝင္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ အရပ္ဘက္ အဆင့္ျမင့္အရာရွိ ႀကီးမ်ား၏ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ မယားအငယ္မ်ား ထားေနမႈမ်ား၊ သမီးအရြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးေနမႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ဝန္ႀကီးမ်ား၏ မိသားစုဝင္မ်ားက ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ေနမႈမ်ား အစရွိသည့္ မသမာမႈ ေပါင္းစုံကို တာဝန္ အရွိဆုံးအထိ တင္ျပခ့ဲေသာ္လည္း တင္ျပေသာဌာနအား ႏႈတ္မိန္႔ေပးခ့ဲသည္မွာ အဆိုပါကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ တပ္မေတာ္ ကာ ကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း)ရုံး၏ ညႊန္ၾကားခ်က္မရဘဲ စုံးစမ္းျခင္း၊ ေမးျမန္းျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း မျပဳလုပ္ရဟု အမိန္႔ေပးခ့ဲပါသည္။
ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ မသမာမႈမ်ားကို ကာကြယ္ တားဆီးရမည့္သူမ်ားႏွင့္ မသမာမႈ ျပဳလုပ္ၾကသည့္ ရာထူးႀကီးငယ္မ်ား ေပါင္းသင္း သြားၾကၿပီး မတရားမႈေပါင္းစုံကို စစ္တပ္ႏွင့္ အရပ္ဘက္အတြင္း လြတ္လပ္သေလာက္ နီးပါးလုပ္ၾကပါေတာ့သည္။
ပို၍ဆိုးဝါးသည္မွာ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ေရွ႕တန္းနယ္ေျမမ်ားရွိ အရာရွိအရာခံ အၾကပ္တပ္သားမ်ားကို လြဲမွားသည့္ အမိန္႔ မ်ားေပးျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အရပ္သူ အရပ္သားကို “ေရလို လလို”ဆက္ဆံရမည့္အစား ရန္သူႏွင့္တသေဘာတည္း “မီးလိုေနလို” ဆက္ဆံခိုင္းေစခ့ဲပါသည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ မေမြးဖြားရ ေသးေသာကေလးပါ မက်န္ေအာင္ အျပစ္မ့ဲ အရပ္သူအရပ္သားမ်ားအား ရွင္းပစ္ သတ္ ပစ္ရန္ ေရွ႕တန္းနယ္ေျမမ်ားတြင္ ကကၾကည္း ဟုေခၚေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၏ စစ္ဆင္ေရးဌာနမွ လက္ေအာက္ခံ တပ္မႉးႀကီး မ်ားအား အမိန္႔ေပးခ့ဲသည္။
တပ္မေတာ္၏ အေရအတြက္မွ အရည္ခ်င္းသို႔ ေဆာင္ပုဒ္ကိုေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး အရည္အခ်င္းမလို အေရအတြက္ကိုသာ ဦးစားေပး ၍ အရာရွိစစ္သည္ စုေဆာင္းခ့ဲမႈေၾကာင့္ စစ္တပ္သည္ ျပည္သူ႔တပ္မဟုတ္ဘဲ ေၾကးစားတပ္ဟု ေခၚဆိုရမည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္ရွိခ့ဲရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ၏ ႏႈတ္မိန္႔ျဖင့္ ကေလးပါမက်န္ စစ္သားစုေဆာင္းခိုင္းခ့ဲသည့္အတြက္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ အဆိုပါကိစၥကို တပ္မေတာ္အတြင္း တာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ တိတိပပ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ မျပဳလုပ္ရဲၾကပါ။
အစဥ္အလာ တပ္မေတာ္နည္းဥပေဒမ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး တပ္မေတာ္အတြင္းသို႔ အရြယ္မေရာက္ေသးေသာ ကေလးငယ္မ်ား၊ ရာဇဝတ္မႈက်ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာေသာ ေထာင္ထြက္မ်ား၊ တပ္ေျပးမ်ား၊ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းသူမ်ားကိုပါ စစ္သားအျဖစ္ လူ သစ္ စုေဆာင္းခ့ဲျခင္းေၾကာင့္ ယေန႔ တပ္မေတာ္၏ အေျခအေနသည္ မည္သည့္အေျခအေန ေရာက္ေနၿပီ ဆိုသည္ကို ခန္႔မွန္း၍ ရႏိုင္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ အတြင္း စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ေသာ အရာရွိအရာခံ အၾကပ္တပ္သား အမ်ားစု ရွိေနပါေသာ္လည္း အထက္လူႀကီးမ်ား၏ ေပၚလစီေၾကာင့္ ေခါင္းငုံ႔၍ခံေနၾကရပါသည္။
ယေန႔ တပ္မေတာ္သည္ စစ္စရိတ္မ်ားမ်ားသုံးႏိုင္ျခင္းႏွင့္ စစ္သည္ အင္အားေပါမ်ားလာေသာ္လည္း စစ္သည္ စြမ္းရည္၊ စည္း႐ုံးေရး စြမ္းရည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စြမ္းရည္မ်ား လံုးဝက်ဆင္းေနၿပီဆိုသည္ကို မည္သို႔မွ် ျငင္း၍မရႏိုင္ပါ။
လက္ရွိ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA)ႏွင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားက စစ္တပ္၏ စြမ္းရည္(၃)ရပ္ က်ဆင္းေနျခင္းကို ေဖာ္ျပေနပါသည္။
တပ္မေတာ္ ဘက္မွ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း(ခလရ) (၄၇) တပ္ရင္းမႉး အဖမ္းခံရျခင္း၊ အရာရွိစစ္သည္ ရာႏွင့္ခ်ီၿပီး က်ဆုံးဒဏ္ရာ ရျခင္း ခလရ(၂၁)၊ (၃၇)၊ (၂၆၀) တပ္ရင္းမႉးမ်ား အထုတ္ခံရျခင္း၊ ခလရ (၅၈)၊ (၄၃၇)တပ္ရင္းမႉးမ်ား ျပင္းထန္စြာ သတိေပးခံရျခင္း အပါအ၀င္ ခလရ (၃၈၁)တပ္ရင္း လြယ္ဂ်ယ္တြင္ KIA တပ္မ်ားက ဝိုင္းထားျခင္းခံသည္ဟု အတည္ျပဳဆဲ သတင္းမ်ားအရ သိရပါသည္။
စစ္တပ္အေနျဖင့္ ၾကြက္မႏိုင္ က်ီမီးႏွင့္႐ႈိ႕ဆိုသည့္ စကားပုံအတိုင္း အျပစ္မ့ဲအရပ္သူအရပ္သားမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ေနသည့္ သတင္းမ်ားထြက္ေပၚေနပါသည္။ KIA ဘက္မွလည္း လက္တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျပဳလုပ္လ်က္ရွိေနၾကသျဖင့္ လက္ရွိအတိုင္း လႊတ္ထားမည္ဆိုပါက ကခ်င္-ဗမာ မုန္းတီးနာက်ည္းမႈ အေရးခင္းသေဘာမ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရွိပါသည္။
ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး ၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တ့ံခိုင္ျမဲေရး ဆိုသည့္ ဒို႔တာဝန္အေရး (၃)ပါးကို တစာစာေအာ္ေနသည့္ နဝတ၊ နအဖ၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ သည္ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ ေနေသာ တိုင္းရင္းသားျပႆနာမ်ားကို လ်စ္လ်ဴမရွဳထားသင့္ဟု ျမင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ဆိုရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တဦးတည္းကိုသာ မက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အေရးကိုပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါမွ ပီျပင္ေသာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ ပါသည္။
အစိုးရအေနျဖင့္ “ဝ” ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔ကို ေပးသည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အခြင့္အေရးမ်ိဳး ကရင္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း လက္နက္ကိုင္မ်ားကို ေပးသင့္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို အားကိုးယုံၾကည္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းေရးကို သေဘာတူ ခ့ဲၿပီး ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခ့ဲၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း ဆိုသည္ မူလလက္ရင္း ညီအစ္ကိုရင္းမ်ားျဖစ္ခ့ဲသည္ ဆိုျခင္းကို အစိုးရ အေနျဖင့္ မေမ့ရန္ သတိေပးလိုသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ႐ိုးသားမႈကို အစိုးရ အဆက္ဆက္မွႏိုင္ငံေရးအျမတ္ ထုတ္ခ့ဲၾကပါသည္။ ထိုသို႔မျဖစ္ရန္ အစိုးရဘက္မွ ရိုးသားမႈကိုျပသသည့္အေနျဖင့္ ထိုးစစ္မ်ားရပ္ဆိုင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ကမ္းလွမ္းသင့္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္အတြင္း၊ အျပင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနျဖင့္လည္း ျမစ္ဆံုဆည္ ရပ္တ့ံေရးကိစၥတြင္ ျပည္သူလူထုကို စည္း႐ုံးစြမ္းေဆာင္ႏိုင္သက့ဲသို႔ ယေန႔တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရးကိစၥ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အစိုးရအားနည္းလမ္း ေပါင္းစံုႏွင့္ တိုက္တြန္းျခင္း ဖိအားေပး
ျခင္း မ်ားျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
KIA သည္ ျမစ္ဆံုဆည္ရပ္တံံေရး ကိစၥကို စတင္ၿပီးေဆာင္ရြက္ခ့ဲသျဖင့္ တ႐ုတ္အစိုးရ ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရတို႔၏ ၿငိဳျငင္မႈကိုခံရၿပီး ျပင္း ထန္ေသာ ထိုးစစ္ကို ကခ်င္တိုင္းရင္းသားမ်ား ခံေနရပါသည္။ သို႔ပါ၍ က်န္တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအေနျဖင့္ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရး ဝိုင္းဝန္းေျဖရွင္း ေပးသင့္ပါသည္။
ကခ်င္-ဗမာ လူမ်ိဳးေရး နာက်ည္းစိတ္မ်ား သမိုင္းတြင္မက်န္ေစေရး ျမစ္ဆုံရပ္တံံ့ေရး ေဆာင္ရြက္သက့ဲသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလုံး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ အပ္ပါသည္။
(စာေရးသူ ေအာင္လင္းထြဋ္သည္ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း တဦးျဖစ္သည္။ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုး၌ သံမႉးႀကီး စသည့္ တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္၌ ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့သည္)
Irrawaddy News
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အင္အားႀကီးငယ္ လူမ်ိဳးစုေပါင္း ရာေက်ာ္ႏွင့္ စုေပါင္းဖြဲ႔စည္း တည္ေထာင္ထား ေသာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ ဆိုသည္ကို အထူးေျပာစရာ လိုမည္မထင္ပါ။
လိုင္ဇာဌာနခ်ဳပ္မွ ေရွ႕တန္း စစ္ေျမျပင္သို႔ ထြက္ခြာသြားေနေသာ KIA တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား(ဓာတ္ပုံ - Jinghpaw Kasa Blog)
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေနျဖင့္“ဗမာေတြအခ်င္းခ်င္း ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးကိုပဲ လုပ္ေနၾကသည္ တိုင္းရင္းသားအေရးကို ေမ့ ေနၿပီ”ဟု အသံမ်ား ထြက္လာေနပါသည္။ မၾကာေသာကာလက ဒုတိယပင္လုံညီလာခံဟု ေၾကြးေၾကာ္ခ့ဲေသာ္လည္း ယေန႔ေမွးမိွန္ စျပဳေနသည္ကို အားမလိုအားမရျဖစ္၍ ေနၾကသည္ဟုလည္း သိရပါသည္။
တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမအသီးသီးတြင္ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား၌ တပ္မေတာ္၏ ထိုးစစ္ေၾကာင့္၊ တပ္မေတာ္ သား အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အျပစ္မ့ဲအရပ္သူအရပ္သားမ်ား အသတ္ခံရျခင္း၊ မုဒိန္းအက်င့္ခံရျခင္း၊ အရိုက္အႏွက္ခံရျခင္း၊ အစား အေသာက္ ပစၥည္းမ်ား လုယက္ခံရျခင္း၊ ေပၚတာအဆြဲခံရျခင္းတို႔ ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရ ပါသည္။
အလားတူ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ တခ်ိဳ႕ကလည္း စစ္တပ္ႏွင့္မသက္ဆိုင္ေသာ အရပ္သူအရပ္သားမ်ား စစ္မႈထမ္း ေဟာင္းမ်ားကို ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္မႈမ်ား ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။
ယခုအတိုင္းဆက္၍ အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ား လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားမည္ ဆိုပါက ေနာင္တခ်ိန္တြင္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈမွ သည္ နာက်ည္းမႈသို႔ကူးေျပာင္းၿပီး သမိုင္းအဆက္ဆက္ ဗမာသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ထာဝရရန္သူမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရွိပါသည္။
ဗမာ့တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္သည့္ ႏွင္းဆီခိုင္ တပ္မေတာ္ဘဝမွ စုေတၿပီးေနာက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွသည္ ယေန႔အထိ အာ ဏာရွင္ အဆက္ဆက္၏ လက္ေအာက္တြင္ လိုအပ္သလို စစ္ကြ်န္အျဖစ္ အသံုးခ်ခံခ့ဲရပါသည္။ အာဏာရွင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ တပ္မေတာ္အေပၚ ျပည္သူလူထု၏ ေလးစားမႈ ၾကည္ညိဳမႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းခ့ဲၿပီး အဆိုးဆုံးမွာ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ လက္ထက္တြင္ တပ္မေတာ္ကို အလံုးစုံပ်က္စီးေစရန္ ေဆာင္ရြက္သြားခ့ဲပါသည္။ အဆိုးဆံုးမွာ စာရိတၱပိုင္းဆိုင္ရာကို တပ္မေတာ္ အရာရွိ အရာခံ အၾကပ္တပ္သား အားလုံး အဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ မွသည္ အဆင့္ အနိမ့္ဆုံးတပ္သားအဆင့္အထိ အာဏာကိုအသုံးျပဳၿပီး ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားရွာမႈကို အေရးမယူဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခ့ဲျခင္းေၾကာင့္ စာေရးသူတို႔ တပ္မေတာ္အတြင္းရွိစဥ္မွာပင္ တပ္မေတာ္တြင္ အားလုံး “သူခိုးႀကီးႏွင့္ သူခိုးေလး”ေတြပဲဟု ဟာသ ေဆာင္ပုဒ္တခုထြက္ခ့ဲသည္မွာ ယေန႔တိုင္ရွိေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
ထိုစဥ္ကတည္းက စာေရးသူတို႔ အသိုင္းအဝန္းအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္လည္းပ်က္ၿပီ တိုင္းျပည္လဲပ်က္ၿပီ ဟုမွတ္ခ်က္စကား ေျပာခ့ဲၾကပါသည္။
နဝတ ၊ နအဖ လက္ထက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ဝန္ႀကီးမ်ား အပါအဝင္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ အရပ္ဘက္ အဆင့္ျမင့္အရာရွိ ႀကီးမ်ား၏ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ မယားအငယ္မ်ား ထားေနမႈမ်ား၊ သမီးအရြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးေနမႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံ၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ဝန္ႀကီးမ်ား၏ မိသားစုဝင္မ်ားက ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ေနမႈမ်ား အစရွိသည့္ မသမာမႈ ေပါင္းစုံကို တာဝန္ အရွိဆုံးအထိ တင္ျပခ့ဲေသာ္လည္း တင္ျပေသာဌာနအား ႏႈတ္မိန္႔ေပးခ့ဲသည္မွာ အဆိုပါကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ တပ္မေတာ္ ကာ ကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း)ရုံး၏ ညႊန္ၾကားခ်က္မရဘဲ စုံးစမ္းျခင္း၊ ေမးျမန္းျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း မျပဳလုပ္ရဟု အမိန္႔ေပးခ့ဲပါသည္။
ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ မသမာမႈမ်ားကို ကာကြယ္ တားဆီးရမည့္သူမ်ားႏွင့္ မသမာမႈ ျပဳလုပ္ၾကသည့္ ရာထူးႀကီးငယ္မ်ား ေပါင္းသင္း သြားၾကၿပီး မတရားမႈေပါင္းစုံကို စစ္တပ္ႏွင့္ အရပ္ဘက္အတြင္း လြတ္လပ္သေလာက္ နီးပါးလုပ္ၾကပါေတာ့သည္။
ပို၍ဆိုးဝါးသည္မွာ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ေရွ႕တန္းနယ္ေျမမ်ားရွိ အရာရွိအရာခံ အၾကပ္တပ္သားမ်ားကို လြဲမွားသည့္ အမိန္႔ မ်ားေပးျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အရပ္သူ အရပ္သားကို “ေရလို လလို”ဆက္ဆံရမည့္အစား ရန္သူႏွင့္တသေဘာတည္း “မီးလိုေနလို” ဆက္ဆံခိုင္းေစခ့ဲပါသည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ မေမြးဖြားရ ေသးေသာကေလးပါ မက်န္ေအာင္ အျပစ္မ့ဲ အရပ္သူအရပ္သားမ်ားအား ရွင္းပစ္ သတ္ ပစ္ရန္ ေရွ႕တန္းနယ္ေျမမ်ားတြင္ ကကၾကည္း ဟုေခၚေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၏ စစ္ဆင္ေရးဌာနမွ လက္ေအာက္ခံ တပ္မႉးႀကီး မ်ားအား အမိန္႔ေပးခ့ဲသည္။
တပ္မေတာ္၏ အေရအတြက္မွ အရည္ခ်င္းသို႔ ေဆာင္ပုဒ္ကိုေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး အရည္အခ်င္းမလို အေရအတြက္ကိုသာ ဦးစားေပး ၍ အရာရွိစစ္သည္ စုေဆာင္းခ့ဲမႈေၾကာင့္ စစ္တပ္သည္ ျပည္သူ႔တပ္မဟုတ္ဘဲ ေၾကးစားတပ္ဟု ေခၚဆိုရမည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္ရွိခ့ဲရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ၏ ႏႈတ္မိန္႔ျဖင့္ ကေလးပါမက်န္ စစ္သားစုေဆာင္းခိုင္းခ့ဲသည့္အတြက္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ အဆိုပါကိစၥကို တပ္မေတာ္အတြင္း တာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ တိတိပပ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ မျပဳလုပ္ရဲၾကပါ။
အစဥ္အလာ တပ္မေတာ္နည္းဥပေဒမ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး တပ္မေတာ္အတြင္းသို႔ အရြယ္မေရာက္ေသးေသာ ကေလးငယ္မ်ား၊ ရာဇဝတ္မႈက်ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာေသာ ေထာင္ထြက္မ်ား၊ တပ္ေျပးမ်ား၊ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းသူမ်ားကိုပါ စစ္သားအျဖစ္ လူ သစ္ စုေဆာင္းခ့ဲျခင္းေၾကာင့္ ယေန႔ တပ္မေတာ္၏ အေျခအေနသည္ မည္သည့္အေျခအေန ေရာက္ေနၿပီ ဆိုသည္ကို ခန္႔မွန္း၍ ရႏိုင္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ အတြင္း စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ေသာ အရာရွိအရာခံ အၾကပ္တပ္သား အမ်ားစု ရွိေနပါေသာ္လည္း အထက္လူႀကီးမ်ား၏ ေပၚလစီေၾကာင့္ ေခါင္းငုံ႔၍ခံေနၾကရပါသည္။
ယေန႔ တပ္မေတာ္သည္ စစ္စရိတ္မ်ားမ်ားသုံးႏိုင္ျခင္းႏွင့္ စစ္သည္ အင္အားေပါမ်ားလာေသာ္လည္း စစ္သည္ စြမ္းရည္၊ စည္း႐ုံးေရး စြမ္းရည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စြမ္းရည္မ်ား လံုးဝက်ဆင္းေနၿပီဆိုသည္ကို မည္သို႔မွ် ျငင္း၍မရႏိုင္ပါ။
လက္ရွိ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA)ႏွင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားက စစ္တပ္၏ စြမ္းရည္(၃)ရပ္ က်ဆင္းေနျခင္းကို ေဖာ္ျပေနပါသည္။
တပ္မေတာ္ ဘက္မွ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း(ခလရ) (၄၇) တပ္ရင္းမႉး အဖမ္းခံရျခင္း၊ အရာရွိစစ္သည္ ရာႏွင့္ခ်ီၿပီး က်ဆုံးဒဏ္ရာ ရျခင္း ခလရ(၂၁)၊ (၃၇)၊ (၂၆၀) တပ္ရင္းမႉးမ်ား အထုတ္ခံရျခင္း၊ ခလရ (၅၈)၊ (၄၃၇)တပ္ရင္းမႉးမ်ား ျပင္းထန္စြာ သတိေပးခံရျခင္း အပါအ၀င္ ခလရ (၃၈၁)တပ္ရင္း လြယ္ဂ်ယ္တြင္ KIA တပ္မ်ားက ဝိုင္းထားျခင္းခံသည္ဟု အတည္ျပဳဆဲ သတင္းမ်ားအရ သိရပါသည္။
စစ္တပ္အေနျဖင့္ ၾကြက္မႏိုင္ က်ီမီးႏွင့္႐ႈိ႕ဆိုသည့္ စကားပုံအတိုင္း အျပစ္မ့ဲအရပ္သူအရပ္သားမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ေနသည့္ သတင္းမ်ားထြက္ေပၚေနပါသည္။ KIA ဘက္မွလည္း လက္တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျပဳလုပ္လ်က္ရွိေနၾကသျဖင့္ လက္ရွိအတိုင္း လႊတ္ထားမည္ဆိုပါက ကခ်င္-ဗမာ မုန္းတီးနာက်ည္းမႈ အေရးခင္းသေဘာမ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ရွိပါသည္။
ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး ၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တ့ံခိုင္ျမဲေရး ဆိုသည့္ ဒို႔တာဝန္အေရး (၃)ပါးကို တစာစာေအာ္ေနသည့္ နဝတ၊ နအဖ၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ သည္ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ ေနေသာ တိုင္းရင္းသားျပႆနာမ်ားကို လ်စ္လ်ဴမရွဳထားသင့္ဟု ျမင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ဆိုရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တဦးတည္းကိုသာ မက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အေရးကိုပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါမွ ပီျပင္ေသာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ ပါသည္။
အစိုးရအေနျဖင့္ “ဝ” ၊ မိုင္းလားအဖြဲ႔ကို ေပးသည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အခြင့္အေရးမ်ိဳး ကရင္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း လက္နက္ကိုင္မ်ားကို ေပးသင့္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို အားကိုးယုံၾကည္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းေရးကို သေဘာတူ ခ့ဲၿပီး ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခ့ဲၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း ဆိုသည္ မူလလက္ရင္း ညီအစ္ကိုရင္းမ်ားျဖစ္ခ့ဲသည္ ဆိုျခင္းကို အစိုးရ အေနျဖင့္ မေမ့ရန္ သတိေပးလိုသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ႐ိုးသားမႈကို အစိုးရ အဆက္ဆက္မွႏိုင္ငံေရးအျမတ္ ထုတ္ခ့ဲၾကပါသည္။ ထိုသို႔မျဖစ္ရန္ အစိုးရဘက္မွ ရိုးသားမႈကိုျပသသည့္အေနျဖင့္ ထိုးစစ္မ်ားရပ္ဆိုင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ကမ္းလွမ္းသင့္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္အတြင္း၊ အျပင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနျဖင့္လည္း ျမစ္ဆံုဆည္ ရပ္တ့ံေရးကိစၥတြင္ ျပည္သူလူထုကို စည္း႐ုံးစြမ္းေဆာင္ႏိုင္သက့ဲသို႔ ယေန႔တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရးကိစၥ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အစိုးရအားနည္းလမ္း ေပါင္းစံုႏွင့္ တိုက္တြန္းျခင္း ဖိအားေပး
ျခင္း မ်ားျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
KIA သည္ ျမစ္ဆံုဆည္ရပ္တံံေရး ကိစၥကို စတင္ၿပီးေဆာင္ရြက္ခ့ဲသျဖင့္ တ႐ုတ္အစိုးရ ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရတို႔၏ ၿငိဳျငင္မႈကိုခံရၿပီး ျပင္း ထန္ေသာ ထိုးစစ္ကို ကခ်င္တိုင္းရင္းသားမ်ား ခံေနရပါသည္။ သို႔ပါ၍ က်န္တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအေနျဖင့္ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရး ဝိုင္းဝန္းေျဖရွင္း ေပးသင့္ပါသည္။
ကခ်င္-ဗမာ လူမ်ိဳးေရး နာက်ည္းစိတ္မ်ား သမိုင္းတြင္မက်န္ေစေရး ျမစ္ဆုံရပ္တံံ့ေရး ေဆာင္ရြက္သက့ဲသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလုံး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ အပ္ပါသည္။
(စာေရးသူ ေအာင္လင္းထြဋ္သည္ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း တဦးျဖစ္သည္။ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုး၌ သံမႉးႀကီး စသည့္ တာ၀န္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္၌ ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့သည္)
Subscribe to:
Posts (Atom)